Mleczaj paskudnik (Lactarius turpis)
Wstęp
Mleczaj paskudnik należy do rodziny gołąbkowatych. Zaliczany do grzybów niejadalnych, ale ze względu na charakterystyczny wygląd, popełnienie błędu jest mało prawdopodobne.
Sezon
Mleczaj paskudnik rośnie od sierpnia do października, listopada.
Występowanie
Mleczaj paskudnik pojawia się w lasach liściastych i iglastych, na kwaśnych, wilgotnych glebach pod brzozami i świerkami. Spotykany dość licznie w Europie Środkowej i Północnej.
Wygląd
Mleczaj paskudnik ma owocnik oliwkowo-brązowy. Brzeg kapelusza jest nieco jaśniejszy. Wypukły na samym początku, skórka gładka lub z małymi ziarnistościami. Osiąga 18 cm szerokości, czasami nawet więcej. Przy dużej wilgotności kapelusz lepki. Młode okazy lekko omszone.
Blaszki mleczaja paskudnika są wąskie i gęste. W wyniku uszkodzenia wydziela się mleczko, wodniste, bez charakterystycznego zapachu. Blaszki są kremowe z wiekiem ciemnieją.
Trzon mleczaja paskudnika jest bezpierścieniowy zwężający się u postawy, walcowaty. Osiąga do 7 cm długości i do 2,5 cm średnicy. Z wiekiem pusty w środku.
Miąższ mleczaja paskudnika jest o cierpkim i ostrym smaku. Kolor kremowy. Po wysuszeniu o barwie oliwkowej.
Zarodniki kremowe, elipsoidalne z brodawkami.
Zastosowanie
Mleczaj paskudnik jest niejadalny. Grzyb ten zawiera substancje mutagenne i rakotwórcze. Jednakże w niektórych krajach Europy Północnej po obgotowaniu i obróbce termicznej jest spożywany.
Właściwości
Mleczaj paskudnik jest symbiontem. Spotykany w towarzystwie świerków i brzóz.
By George Chernilevsky [Public domain], from Wikimedia Commons
By Jerzy Opioła [CC BY-SA 3.0 ], from Wikimedia Commons
By Jerzy Opioła [CC BY-SA 3.0 ], from Wikimedia Commons
