Podgrzybek obciętozarodnikowy (Xerocomellus porosporus (Imler ex G. Moreno & Bon) Šutara)

Podgrzybek obciętozarodnikowy jest grzybem jadalnym.

Podgrzybek obciętozarodnikowy rośnie w Ameryce Północnej i Europie. Głównie spotkać go można w lasach mieszanych i liściastych, w szczególności pod sosnami, grabami i dębami.

Podgrzybek obciętozarodnikowy występuje od lata do jesieni.

Owocnik podgrzybka obciętozarodnikowego osiąga średnicę od 3 do 7 cm. U młodych okazów ma półkolisty kształt, później staje się rozpostarty. U dojrzałych okazów pęka na poletka. Odcień od oliwkobrązowego do orzechowobrązowego. Pęknięcia są bladoochrowe, w miejscach wygryzionych przez ślimaki przybierają barwę mięsnoróżową.

Rurki podgrzybka obciętozarodnikowego osiągają do 9 mm długości. Mają barwę od brudnożółtej do żółtozielonej. Po uszkodzeniu przybierają siną barwę.

Trzon podgrzybka obciętozarodnikowego osiąga wysokość od 3 do 5 cm i grubość do 1,5 cm. Ma walcowaty kształt, często jest zwężony przy podstawie. U podstawy często rośnie biała grzybnia.

Miąższ ma barwę bladożółtą, u podstawy jest winnoczerwony, ale tylko u dorosłych okazów. U młodych okazów ma odcień czerwonawy w środkowej części. Po przekrojeniu sinieje.

Zarodniki podgrzybka obciętozarodnikowego są wrzecionowate. Wysyp zarodników oliwkowbrązowy.

Podgrzybek obciętozarodnikowy to grzyb jadalny, który określany jest niemniej jednak mianem grzyba średniej jakości. Nie posiada również wysokiej wartości.

Podgrzybka obciętozarodnikowego można stosować wedle własnych pomysłów kulinarnych, niemniej jednak nie jest zaliczany do trwałych grzybów, a ponadto często jest zaczerwiony.