Badylarka (Micromys minutus)

Nazywany/a też: badylarka pospolita

Fot. Hecke, GNU/Wikipedia
Badylarka jest to jeden z najmniejszych gryzoni na świecie i zarazem jeden z najmniejszych polskich ssaków. Długość ciała badylarki wynosi ok. 6 cm, długość ogona ok. 5 cm, masa ciała od 5 do 10 g. Mysz ta ma długi i cienki ogon, zaokrąglony pyszczek i małe, owłosione uszy. Ogon jest chwytny. Grzbiet i boki ciała mają barwę brązowawą o odcieniu rudym, szarym lub żółtym. Zimą staje się on bardziej szary. Strona brzuszna jest biaława, kremowa lub popielata. Młode są szarawe. 
  1. Występowanie
  2. Tryb życia
  3. Odżywianie
  4. Rozmnażanie i rozwój
  5. Systematyka
  6. Galeria zdjęć

Występowanie

Areał występowania badylarki obejmuje obszary nizinne Europy i Azji od AngliiHiszpanii do ChinKoreiJaponii. W Polsce najliczniej można ją spotkać w województwach północno -zachodnich. Jest gatunkiem bliskim zaliczenia w najbliższej przyszłości do kategorii gatunków zagrożonych. 
Czy wiesz, że...

Tryb życia

Poza okresem rozrodczym badylarka ten prowadzi samotny tryb życia. Jest aktywny w dzień, ale najbardziej o zmierzchu i świcie. Środowiskiem życia badylarki są głównie wilgotne łąki, pola uprawne, zarośnięte trzciną i sitowiem brzegi stawówrzek, zarośla na brzegach lasów. W przeciwieństwie do większości jej kuzynek nie kopie ona nor, lecz buduje ze źdźbeł trawy gniazda o średnicy 5 -7 cm i dwóch bocznych otworach wejściowych. Gniazda takie zawieszone są na łodygach trzcin, gałązkach krzewów lub źdźbłach zbóż na wysokości od 40 do 120 cm. Badylarka dobrze skacze i bardzo zwinnie się wspina. Pomagają jej w tym stopy o przeciwstawnych palcach i chwytny ogon. Na zimę nie zapada w sen, ale często się przenosi do stajni, stodół, stogów siana, stert zboża.  

Odżywianie

Badylarka żywi się nasionami, a w leciejesienią także owadami. Wiosną zjada zielone części roślin. Często żeruje na polach zbóż, lnukonopirzepaku. Podczas żerowania na roślinach tylnymi kończynami i ogonem przytrzymuje się łodygi, a przednimi łapkami zbiera pożywienie.  

Rozmnażanie i rozwój

Samica badylarki wspólnie z samcem budują gniazdo lęgowe, które od sypialnianego różni się tym, że ma tylko 1 otwór wejściowy, jest staranniej wykonane i miękko wyścielone pogryzioną trawą. Dla każdego miotu budowane jest osobne gniazdo. Po ciąży trwającej ok. 3 tygodni rodzi się 3 -8 młodych. Pokrywają się one futrem po 5 dniach. Ich oczy otwierają się po 9 dniach. Laktacja trwa 16 dni. Młode osiągają dojrzałość płciową w wieku 4 -6 tygodni. W ciągu roku samica wydaje na świat 2 -4 mioty w okresie od kwietnia do września. Może się rozmnażać również w zimie - w ciepłych stodołach czy stajniach.
Badylarka, Micromys minutus, Harvest Mouse Fot. Hecke, GNU/Wikipedia

Galeria zdjęć

Badylarka, Micromys minutus, Harvest Mouse

Systematyka

Domena:Eukarionty
Królestwo:Zwierzęta
Podtyp:Kręgowce
Gromada:Ssaki
Rząd:Gryzonie
Rodzina:Myszowate
Rodzaj:Micromys
Gatunek:Badylarka
Indeks nazw polskich - gromada Ssaki
A B C D E F G H I J K L Ł M N O Q P R S Ś T U V W X Y Z Ż Ź