Mysz polna zamieszkuje łąki, pola, skraje lasów, zarośla przydrożne, parki i ogrody na obszarze od środkowej Europy do Japonii i Korei. W Polsce jest pospolita w prawie całym kraju za wyjątkiem Podhala i Tatr. Populacja myszy polnej ulega znacznym wahaniom. Są lata kiedy zdarzają się jej masowe występowanie.
Długość ciała myszy polnej wynosi 8 -11 cm, długość ogona 6 -8 cm, masa ciała waha się w granicach 15 -30 g. Ubarwienie grzbietu jest żółtorudawe (u młodych osobników bardziej szare), wzdłuż grzbietu od głowy do nasady ogona ciągnie się wyraźna czarna smuga, spód ciała jest ostro odgraniczony od boków - biały lub popielaty. Uszy i ogon myszy polnej są krótsze niż jej kuzynek - myszarki leśnej i myszarki zaroślowej.
Tryb życia
Mysz polna jest aktywna przez całą dobę i częściej żeruje w dzień niż inne spokrewnione z nią gatunki. Słabo skacze czy wspina się. Żyje w płytkich i słabo rozgałęzionych norach, które sama kopie. Na okres zimy przenosi się do stogów zboża, stodół, a także kopców ziemniaków i buraków. Może wtedy wyrządzić w nich duże szkody.
Sezon rozrodczy myszy polnej trwa od kwietnia do października. W tym okresie ma miejsce 3 -5 miotów. Ciąża trwa 21 -23 dni. W każdym miocie jest od 4 do 9 młodych, które otwierają oczy po 11 dniach. Z matką pozostają przez 2 miesiące. Mysz polna żyje ok. 1,5 roku.
