Zebra górska należy do rzędunieparzystokopytne (Perissodactyla). Reprezentowana jest przez dwa podgatunki. Ubarwienie ciała jest typowe dla zebr, w czarno biały wzór. Układ pasów jest charakterystyczny dla każdego osobnika. Strona brzuszna kremowobiała. Na podgardle znajduje się fałd skórny. Dymorfizm płciowy jest nieznaczny. Samce są większe od samic.
Obecnie zebra górka zamieszkuje jedynie Namibię i RPA. Rozproszone populacje tego gatunku występują głównie na obszarach chronionych - parkach narodowych i rezerwatach. Wpisana jest do konwencji CITES. Podgatunek zebra przylądkowa (E. z. zebra) ujęty jest w załącznik I, natomiast drugi podgatunek zebra namibska (E. z. hartmannae) w załączniku II. Oba podgatunki na liście IUCN są narażone na wyginięcie (kategoria VU). Głównymi zagrożeniami są utrata siedlisk oraz kłusownictwo.
Tryb życia
Środowiskiem występowania zebry górskiej są południowoafrykańskie płaskowyże i obszary wysokogórskie do około 2000 m n.p.m. Zebra górska preferuje obszary porośnięte trawiastymi murawami ze stałymi źródłami wody. Zależnie od pór roku zebry przemieszczają się w poszukiwaniu pokarmu. Jest zwierzęciem stadnym. Żyje w małych grupach rodzinnych (składających się z samca, 1-5 samic i potomstwa), bądź w grupach kawalerskich. Prowadzi dzienny tryb życia.
Zebra górska jest poligyniczna. Do rozrodu przystępuje przez cały rok. Ciąża trwa 10-12 miesięcy. Szczyt porodów u zebry przylądkowej (E. z. zebra) ma miejsce od grudnia do lutego. U zebry namibskiej (E. z. Hartmannae) młode rodzą się od listopada do kwietnia. Samica rodzi jedno młode. Źrebię po urodzeniu mierzy 120 cm i waży 25 kg. Po 10 miesiącach młode odstawiane jest od mleka matki. Między 13 a 37 miesiącem młode opuszcza grupę. Zebra górska osiąga dojrzałość płciową w piątym roku życia. W niewoli żyje do 30 lat, na wolności krócej, do 25 lat.