Czeczotka tundrowa (Acanthis hornemanni)

Wygląd

Czeczotka tundrowa należy do rodziny łuszczakowate (Fringillidae). Jest to mały ptak, mniej więcej wielkości sikory bogatki (Parus major). Sylwetka jest krępa. Przód ciemienia jest czerwony. Tęczówka oczna jest ciemnobrązowa. Dziób jest mały, żółty, stożkowaty oraz spiczasty. Wierzch jest prążkowany. Spód jasny. Boki ciała są delikatnie kreskowane. Kuper jest biały. U samców pierś jest blado różowa. Gatunkiem podobnym jest nieco ciemniejsza czeczotka zwyczajna (Acanthis flammea).

Występowanie

Czeczotka tundrowa gniazduje na północnych krańcach Europy (Półwysep Fennoskandzki), Azji, Ameryki Północnej i na Grenlandii. Odbywa sezonowe wędrówki. W okresie zimowym kieruje się gównie na południe pozostając w regionach o chłodnym klimacie (obszary tajgi). Regularnie bywa notowana w Polsce.

Biotop

Czeczotka tundrowa występuje w chłodnym i arktycznym klimacie półkuli północnej. Zamieszkuje głównie tundrę porośniętą niskimi krzewami i drzewami (wierzby i brzozy), obszary górskie i rzadziej bardziej zwarte drzewostany brzozowe. Jest gatunkiem towarzyskim, przebywającym w stadach mieszanych (liczących do 100 osobników). W naszym kraju jest pod ścisłą ochroną.

Lęgi

Czeczotka tundrowa gnieździ się (pojedynczo lub w luźnych koloniach) w krzewach lub w niskich drzewach, w pobliżu wody. Jest monogamiczna. Gniazdo zbudowane jest z gałązek, kory, korzonków i wyścielone jest materiałem roślinnym, włosiem oraz piórami. Rozród odbywa się między majem a lipcem. Samica składa 3-6 niebieskawych lub bladozielonych, jaj w ciemne plamki. Wysiadywaniem jaj zajmuje się samica, w tym czasie samiec dostarcza jej pożywienie. Inkubacja trwa 10-13 dni. Po kolejnych 12-13 dniach młode opuszczają gniazdo.

Pokarm

Czeczotka tundrowa jest ziarnojadem. W głównej mierzę żywi się pokarmem roślinnym (nasionami drzew, krzewów i traw). Swoją dietę w lecie uzupełnia o bezkręgowce (owady, ich larwy i pajęczaki).