Drozdoń aztecki (Ridgwayia pinicola)
Wygląd
Drozdoń aztecki należy do rodziny drozdowate (Turdidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Ridgwayia. Wcześniej umieszczony był w rodzaju Zoothera. Reprezentowany jest przez dwa podgatunki. Jest charakterystycznym ptakiem. Dziób jest ciemny, wąski, łukowaty. Nogi są jasnoróżowe. Skrzydła są ciemne, z białymi krawędziami. Ogon ciemny, z białym paskiem końcowym. Samce mają ciemnobrązową głowę i pierś. Szyja oraz górna część płaszczu są ciemnobrązowe, w jasne plamki oraz smugi. Spód jest biały. Samica jest jaśniejsza i ma wyraźniejsze smugi od samca, Te obszary które u samca są ciemnobrązowe u samicy są jasnobrązowe.
Występowanie
Drozdoń aztecki występuje w Meksyku (jest endemitem tego kraju) na wysokościach od 1800 do 3500 m n.p.m. Jest ptakiem osiadłym – poza okresem rozrodczym przebywa na tych samych obszarach i w pobliżu. Rzadko zalatuje do południowych Stanów Zjednoczonych (do Teksasu i Arizony).
Biotop
Siedliskiem drozdonia azteckiego są suche lasy mieszane (sosnowo–dębowe) i iglaste (sosnowe). Spotykany jest zwykle w wąwozach i dolinach górskich potoków. Jest gatunkiem towarzyskim, żyje pojedynczo, w małych grupkach lub w stadach (tworzy także stada mieszane). Jego liczebność maleje. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC). Głównym jego zagrożeniem jest utrata siedlisk.
Lęgi
Drozdoń aztecki gnieździ się na drzewie. Gniazdo w kształcie miseczki, zbudowane jest z traw, gałązek, błota i mchu. Rozród w południowym zasięgu odbywa się od maja do czerwca. Samica składa dwa-trzy jasnoniebieskie jaja, które później sama wysiaduje. Inkubacja trwa 12-14 dni. Oboje rodzice opiekują się potomstwem. Młode opuszczają gniazdo dwa tygodnie po wykluciu.
Pokarm
Drozdoń aztecki jest wszystkożerny. Żywi się pokarmem roślinnym (owocami, jagodami) oraz bezkręgowcami (owadami i ich larwami). Żeruje w gęstej roślinności przy ziemi.