Drozdoń pstry (Zoothera dauma)
Wygląd
Drozdoń pstry jest dużym drozdem z rodziny drozdowate (Turdidae). Reprezentowany przez kilka podgatunków. Tęczówka oczna jest ciemna. Dziób jest mocny i długi, z jasną nasadą żuchwy. Jego ubarwienie jest mocno maskujące, szarobrązowe z oliwkowym odcieniem, czarno łuskowane. Półksiężycowate plamki występują na wiechu oraz na spodzie ciała. Nogi są jasnoróżowe. W locie widoczne są białe plamy na spodzie skrzydła. Brak widocznych różnic między płciami.
Występowanie
Drozdoń pstry występuje w południowej i południowo-wchodniej Azji. Podgatunek nominatywny gniazduje w Himalajach (północno-wschodnim Pakistanie, północnych Indiach), Birmie, południowych Chinach, Laosie i Tajlandii. Podgatunek neilgherriensis zamieszkuje południowo-zachodnie Indie. Część populacji migruje na inne obszary Azji południowej. Do Polski zalatuje wyjątkowo.
Biotop
Drozdoń pstry zamieszkuje różnorodne lasy liściaste, mieszane i iglaste na obszarach górskich zwykle na wysokościach 2400 do 3600 m n.p.m. Na gniazda wybiera obszary o gęstym podszycie. Zależnie od miejsca występowania zimuje w miejscach gniazdowania lub migruje na niżej położone obszary leśne i tereny otwarte z leśnymi zagajnikami. Prowadzi skryty tryb życia. Jego liczebność maleje. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC).
Lęgi
Drozdoń pstry przystępuje do rozrodu, w zależności od rozmieszczenia, od kwietnia do sierpnia. Gnieździ się na drzewie bądź krzewie. Gniazdo w kształcie czarki, zbudowane jest z materiałów roślinnych (liści, łodyg, mchu) i wyścielone jest korzonkami oraz trawą. Samica składa od 3 do 5 zielonkawych jaj.
Pokarm
Drozdoń pstry jest wszystkożerny. W jego diecie znaleźć można bezkręgowce (mięczaki, pierścienice, owady i ich larwy) oraz pokarm roślinny (jagody). Żeruje przeważnie na ziemi.