Drozdoń pstry - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ptaki Wróblowe Drozdowate Zoothera Drozdoń pstry
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Drozdoń pstry (Zoothera dauma)

fot. shutterstock
Spis treści

Wygląd

Drozdoń pstry jest dużym drozdem z rodziny drozdowate (Turdidae). Reprezentowany przez kilka podgatunków. Tęczówka oczna jest ciemna. Dziób jest mocny i długi, z jasną nasadą żuchwy. Jego ubarwienie jest mocno maskujące, szarobrązowe z oliwkowym odcieniem, czarno łuskowane. Półksiężycowate plamki występują na wiechu oraz na spodzie ciała. Nogi są jasnoróżowe. W locie widoczne są białe plamy na spodzie skrzydła. Brak widocznych różnic między płciami.

Występowanie

Drozdoń pstry występuje w południowej i południowo-wchodniej Azji. Podgatunek nominatywny gniazduje w Himalajach (północno-wschodnim Pakistanie, północnych Indiach), Birmie, południowych Chinach, Laosie i Tajlandii. Podgatunek neilgherriensis zamieszkuje południowo-zachodnie Indie. Część populacji migruje na inne obszary Azji południowej. Do Polski zalatuje wyjątkowo.

Biotop

Drozdoń pstry zamieszkuje różnorodne lasy liściaste, mieszane i iglaste na obszarach górskich zwykle na wysokościach 2400 do 3600 m n.p.m. Na gniazda wybiera obszary o gęstym podszycie. Zależnie od miejsca występowania zimuje w miejscach gniazdowania lub migruje na niżej położone obszary leśne i tereny otwarte z leśnymi zagajnikami. Prowadzi skryty tryb życia. Jego liczebność maleje. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC).

Lęgi

Drozdoń pstry przystępuje do rozrodu, w zależności od rozmieszczenia, od kwietnia do sierpnia. Gnieździ się na drzewie bądź krzewie. Gniazdo w kształcie czarki, zbudowane jest z materiałów roślinnych (liści, łodyg, mchu) i wyścielone jest korzonkami oraz trawą. Samica składa od 3 do 5 zielonkawych jaj.

Pokarm

Drozdoń pstry jest wszystkożerny. W jego diecie znaleźć można bezkręgowce (mięczaki, pierścienice, owady i ich larwy) oraz pokarm roślinny (jagody). Żeruje przeważnie na ziemi.

Bibliografia
  1. Svensson L.; "Ptaki. Przewodnik Collinsa"; Multico Oficyna Wydawnicza; 2012;
  2. https://www.thainationalparks.com; 2020-04-20;
  3. https://www.beautyofbirds.com; 2020-04-20;
  4. https://www.iucnredlist.org; 2020-04-20;
4.6/5 - (5 votes)
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments