Gołąb pocztowy (Columba livia domestica)

Wygląd

Gołąb pocztowy jest odmianą gołębia domowego Columba fivia f. domestica (wywodzącego się od gołębia skalnego Columba livia). Występują u niego różne barwy i wzory. Ubarwienie ciała może być białe, płowe, srebrne, żółte, niebieskie, szpakowate, czerwone, pstre, czarne itd. Upierzenie ciała gładkie, w pasy bądź w plamy. Tęczówka oczna również jest różnorodna, perłowa, różowa, pomarańczowa, czerwona, niebieska lub czarna. Szyja jest średniej długości. Klatka piersiowa wąska. Samice są mniejsze i lżejsze od samców.

Występowanie

Już w starożytności używano gołębi do przekazywania wiadomości na duże odległości. Gołębie pocztowe najwcześniej wykorzystywano w krajach wschodniej części Morza Śródziemnego; głównie w Egipcie, Grecji i Rzymie. W późniejszym czasie ten sposób wykorzystywania gołębi rozprzestrzenił się na znaczny obszar północnej Afryki i Europy. Obecnie zawody wyścigów gołębi pocztowych organizowane są w wielu miejscach na świecie.

Biotop

Gołąb pocztowy hodowany jest w różnych typach gołębników, pawilonach lub w wolierach. Naturalnymi wrogami są dla niego ptaki drapieżne (jastrzębie, sokoły) oraz ssaki drapieżne (łasice, kuny, koty).

Lęgi

Ilość lęgów regulowana jest przez hodowce. Gołąb pocztowy gnieździ się w miskach wylęgowych w konstrukcjach zwanych „segmenty gniazdowe” (cele) lub w skrzynkach wylęgowych. Samica składa dwa białe jaja. Czas wysiadywania (przez oboje rodziców) wynosi około 18 dni. Obydwoje rodzice karmią pisklęta. Młode początkowo karmione są „ ptasim mleczkiem”, następnie rozmiękczonym ziarnem. Potomstwo zyskuje umiejętność lotu po 28 dniach. Dojrzałość płciową osiąga w 8 miesiącu życia. Żyje zwykle do 12 lat.

Pokarm

Gołąb pocztowy jest roślinożerny. Podstawę jego diety stanowią ziarna zbóż oraz roślin motylkowatych i oleistych. Ponadto ptaki hodowlane karmione są paszami witaminowymi.