Groźnica niema (Lachesis muta)

Wygląd

Groźnica niema należy do rodziny żmijowate (Viperidae). Głowa duża, wyraźnie wyodrębniona od szyi. Barwa ciała od jasnoróżowej poprzez żółtawą, czerwoną aż do brązowej. Po bokach ciała oraz wzdłuż grzbietu ciągną się czarno-brązowe plamy w kształcie trójkątów, czasem zlewając się w zygzak. Spód ciała jaśniejszy. Od oka do kącika pyska biegnie ciemny pasek. Ogon zakończony jest kolcem jadowym. U osobników młodych koniec ogona jest żółty lub pomarańczowy.

Występowanie

Groźnica niema zamieszkuje Amerykę Środkową i Południową. Zwykle wyróżnia się 4 jej podgatunki: L. m. melanocephala zamieszkujący niewielki obszar w środkowej Panamie; L. m. stenophrys, którego zasięg występowania rozciąga się od południowej Kostaryki, przez Panamę, Kolumbię po EkwadorL. m. muta z najrozleglejszym obszarem występowania obejmującym północną Brazylię, północną Boliwię, wschodnie Peru, wschodni Ekwador, południowo-wschodnią Kolumbię, południową Wenezuelę, Gujanę, Surinam i Gujanę Francuską; oraz podgatunek L. m. rhombeata zamieszkujący południowo-wschodnią Brazylię. Jest gatunkiem narażonym na wyginięcie (kategoria VU na liście IUCN). Głównym zagrożeniem jest fragmentacja siedlisk spowodowana intensyfikacją rolnictwa.

Środowisko i tryb życia

Groźnica niema zamieszkuje wilgotne i gorące lasy tropikalne. W jej siedliskach notowane są bardzo wysokie opady i temperatury zwykle powyżej 25 stopni Celsjusza. Spotykana jest do wysokości 1000 m. n.p.m. Prowadzi samotny tryb życia. Zwierzę o aktywności nocnej. Jej jad jest niebezpieczny dla człowieka.

Rozmnażanie

Groźnica niema jest organizmem jajorodnym. Samica składa od 5 do 19 jaj. Inkubacja trwa ok. od 60 do 79 dni. Samica strzeże gniazda. Młode po wykluciu mierzą od 30 do 50 cm. Groźnica niema osiąga dojrzałość płciową w czwartym roku życia. Żyje do ponad 20 lat.

Pokarm

Groźnica niema jest mięsożerna. Żywi się kręgowcami (płazami, innymi gadami, ptakami oraz małymi ssakami).