Kapturka (Sylvia atricapilla)

Wstęp

Wygląd

Kapturka to mały ptak, o dosyć krępej budowie w stosunku do pozostałych gatunków należących do tego rodzaju. Dziób oraz nogi są ciemne. Ogon wąski. Szary wierzch ciała, a spód jaśniejszy – oliwkowoszary. Charakterystycznym elementem jego ubarwienia jest czapeczka na ciemieniu (sięgającą do górnej krawędzi oka) czarna u samców, a u samic rdzawobrązowa. Zatem występuje u nich dymorfizm płciowy. Ponadto samice są nieznacznie cięższe od samców. Samce przez czarną czapeczkę mogą przypominać sikorę ubogą, jednak u tej występuje dodatkowo czarny śliniak. Osobniki młodociane są podobne do samic. U samców przed osiągnięciem dojrzałości na czarnej czapeczce, widoczne pojedyncze brązowe pióra.

Występowanie

Kapturka licznie zamieszkuje prawie całą Europę (wyłączając krańce północne), zachodnią Azję i północną Afrykę. Populacje z północy w okresie zimowym migrują na południe Europy i do Afryki. Populacje południowe osiadłe. W Polsce pospolita na obszarze całego kraju. Kapturki odlatują na zimowiska we wrześniu, wracają na początku kwietnia.

Biotop

Kapturka preferuje różnorodne typy siedlisk, głównie drzewostany liściaste, mieszane, jak również zakrzaczone parki, ogrody.

Lęgi

Kapturka zakłada gniazdo na krzewach, bądź na młodszych drzewkach. Do budowy używa trawy, gałęzi i liści. Wyściela je sierścią jak również korzonkami. Dwa lęgi w roku, kolejny z mniejszą ilością składanych jaj. Podczas pierwszego lęgu, zaczynającego się w kwietniu samica składa 5 beżowych jaj z ciemniejszymi plamkami. Oboje rodzice wysiadują je przez około 13-14 dni. Po wykluciu pisklęta przebywają w gnieździe około 12-14 dni.

Pokarm