Karakal (Lynx caracal)

Wygląd
Karakal to długonogi kot, którego długość ciała waha się w granicach 60-100 cm, długość ogona wynosi ok. 25 cm, wysokość w kłębie ok. 45 cm. Jego futro, gęste i puszyste, ma barwę rudawopiaskową, białawą po bokach. Głowa jest szeroka z uszami zakończonymi czarnymi pędzelkami długości ok. 5 cm. Na tylnej części płatów usznych znajdują się białe plamki.
Występowanie
Karakal zamieszkuje prawie całą Afrykę, poza rejonami lasów równikowych, a także Półwysep Arabski i południowo -zachodnią Azję. Obecnie jest dość rzadki.
Tryb życia
Środowiskiem życia karakala są otwarte przestrzenie: trawiasto -krzaczaste stepy, pustynie, półpustynie, rzadkie lasy. Jest bardzo zwinny i świetnie się wspina.
Odżywianie
Pokarmem karakala jest mięso niewielkich zwierząt – ptaków i gryzoni, potrafi jednak upolować mniejszą antylopę, czy gazelę. Jednak najczęściej ofiarą jego są góralki przylądkowe. Bywa, że podobnie jak jego olbrzymi kuzyn lampart zjada posiłek na drzewie, a jeśli łup jest za duży – wraca do niego następnego dnia.
Rozmnażanie i rozwój
Samice karakala zakładają gniazdo w szczelinach skalnych, dziuplach lub norach opuszczonych przez innego ssaka (np. jeżozwierza). Tam na początku kwietnia rodzą 2-4 kociąt.
koty to moje ulubione zwierzęta no i chciałam by mieć karakala.