Mewa różowa (Rhodostethia rosea)

Wstęp

Mewa wielkości sierpówki (Streptopelia decaocto). Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Do naszego kraju wyjątkowo zalatuje (kilka stwierdzeń). Gatunkiem podobnym w szacie zimowej jest mewa mała (Hydrocoloeus minutus).

Wygląd

Tęczówka oczna ciemnobrązowa. Czerwona obrączka powiekowa. Dziób czarny, krótki. Głowa okrągła. Skrzydła spiczaste, długie. Ogon jest biały, długi, klinowato zakończony. Nogi intensywnie czerwonawe. W locie widoczny szeroki, biały brzeg na wierzchu skrzydła. Obie płcie są do siebie podobne. Występuje dymorfizm sezonowy. Przez większość roku rozróżnić można dwie grupy wiekowe. W lecie czarna obroża, jasny spód ciała z różowawym nalotem. W zimie na głowie pojawia się mała czarna plamka uszna oraz ciemna, półksiężycowaty plamka przed okiem (czarna obroża zanika). Ciemię, szyja oraz pierś po bokach szare. Spód biały. Osobniki młodociane mają czarny wzór na skrzydłach w kształcie litery W.

Występowanie

Występuje w Arktyce oraz na Grenlandii, niektórych wyspach północnej Kanady i na północno-wschodnich krańcach Azji. Zimuje na morzach: Beringa, Czukockim i Beauforta.

Biotop

Gniazduje w strefie tundry i lasotundry. Zamieszkuje głównie niewielkie wyspy, płytkie zbiorniki wodne, bagna, torfowiska, doliny rzeczne i ujścia rzek. Zimuje na otwartym morzu i w pobliżu lodowców.

Lęgi

Gnieździ się w luźnych koloniach, w zagłębieniu ziemi. Gniazdo zbudowane jest z mchów oraz traw. Przystępuje do jednego lęgu w roku. Samica składa od 1 do 3 oliwkowych, brązowo plamkowanych jaj. Czas wysiadywania (przez oboje rodziców) wynosi 21-22 dni. Po 20 dniach młode opuszczają gniazdo.

Pokarm

Ptak ten żywi się w głównej mierze bezkręgowcami (owadami, mięczakami, skorupiakami), kręgowcami (małymi rybami), a także padliną. Pokarm chwyta z powierzchni wody bądź zbiera z ziemi.