Orzeł cesarski (Aquila heliaca)

Wygląd

Orzeł cesarski należy do rodziny jastrzębiowate (Accipitridae). Jest bardzo dużym ptakiem, nieznacznie mniejszym od orła przedniego (Aquila chrysaeto). Skrzydła są długie i wąskie. Tęczówka jest brązowa. Dziób jest mocny, haczykowaty. Ubarwienie ciemnobrązowe. Pióra na głowie i szyi są jasne. Czoło jest ciemnobrązowe. Na barku występuje biała plama barkowa. Nogawice są ciemno brązowe. Stopy są żółte. Palce są zakończone ostrymi, długimi, czarnymi szponami. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego jednakże samice są większe od samców. Osobniki młodociane są jaśniejsze od dorosłych.

Występowanie

Orzeł cesarski gnieździ się głównie w krajach południowo-wschodniej Europy, południowej Rosji, Kazachstanie, Uzbekistanie, Afganistanie, Mongolii i północnych Chinach. Podczas wędrówek sezonowych spotykany jest na znacznym obszarze południowej Europy, południowej Azji i północno-wschodniej Afryki. Zimuje głównie na Bliskim i Dalekim Wschodzie, Indiach, w Chinach, półwyspie Indochińskim oraz we wschodniej Afryce.

Biotop

Orzeł cesarski preferuje nizinne, pierwotne lasy. Gniazduje na dużych, starych drzewach, które mogą utrzymać jego ciężkie gniazda. W wyniku działalności człowieka wypierany jest z naturalnych siedlisk i pojawia się na obszarach rolniczych, stepach, a nawet półpustyniach. Na liście IUCN ma status gatunku narażonego na wyginięcie (kategoria VU). Wpisany jest do konwencji CITES (załącznik I).

Lęgi

Orzeł cesarski przystępuje do jednego lęgu w roku. Gnieździ się na drzewie. Rozród odbywa się w marcu–kwietniu. Samica składa 2- 3 białawe, szaro nakrapiane jaja. Inkubacja trwa 43 dni. Opiekę nad potomstwem pełni zarówno samica jak i samiec. Młode pozostają w gnieździe przez 50 dni. Orzeł cesarski osiąga dojrzałość płciową w czwartym roku życia. Może dożyć do 45 lat.

Pokarm

Orzeł cesarski jest ptakiem drapieżnym. W jego diecie znaleźć można kręgowce (ssaki, ptaki, gady) oraz padlinę.