Płetwal czerniakowy (Balaenoptera borealis)

Wygląd
Płetwal czerniakowy należy do rzędu walenie (Cetacea). Głowa spiczasta i duża. Ciało o wydłużonym, opływowym kształcie. Barwa grzbietu ciemno szaroniebieska. Spód ciała oraz podgardle są białe. Spód pokryty jest bruzdami. Występuje zakrzywiona płetwa grzbietowa, usytuowana w tylnej części grzbietu. Płetwy piersiowe są krótkie i spiczaste. Płetwa ogonowa pozioma. Dymorfizm płciowy widoczny w wielkości ciała. Samice są większe od samców.
Występowanie
Płetwal czerniakowy ma kosmopolityczny zasięg występowania. Spotykany jest we wszystkich oceanach i niemal wszystkich przyległych morzach. Unika obszarów arktycznych i tropikalnych. Brak doniesień o występowaniu tego gatunku w północnej części Oceanu Indyjskiego. Odbywa sezonowe wędrówki.
Tryb życia
Płetwal czerniakowy zamieszkuje wody morskie daleko od lądu. Spotykany jest zarówno przy powierzchni wody, jak i nurkuje na duże głębokości. Towarzyski, przebywa w grupach (od 2 do 5 osób). Na żerowiskach może gromadzić się w większych skupiskach. Na liście IUCN jest gatunkiem zagrożonym wymarciem (kategoria EN). Wpisany do konwencji CITES (załącznik I) oraz Konwencji Bońskiej (załącznik I i II). Zabijany dla tłuszczu, mięsa, skór i fiszbinu. Zagrożony przez zanieczyszczenie chemiczne oraz hałas generowany przez statki.
Odżywianie
Płetwal czerniakowy żywi się planktonowymi skorupiakami oraz rybami. Pożywienie zdobywa pływając z otwartym pyskiem i nabierając do niego wodę. Po napełnieniu pysk się zamyka, woda zostaje odsączona, a pokarm zatrzymuje się na fiszbinach.
Rozmnażanie i rozwój
Płetwal czerniakowy do rozrodu przystępuje co dwa lata. Rozród ma miejsce od listopada do lutego (półkula północna) lub od maja do lipca (półkula południowa). Ciąża trwa ok. 12 miesięcy. Samica rodzi jedno młode. Młody osobnik po narodzeniu mierzy ok. 4,5-4,8 m. Młode karmione jest przez samice mlekiem do 6-7 miesięcy. Dojrzałość płciową osiąga między ósmym a dziewiątym rokiem życia, przy długości ciała 12-16 m. Żyje do ponad 70 lat.