Rybitwa popielata (Sterna paradisaea)
Wstęp
Rybitwa popielata to ptak wielkości mewy śmieszki (Chroicocephalus ridibundus). W naszym kraju gatunek wędrowny, sporadycznie przystępujący do lęgów, nieliczne regularnie na przelotach. Gatunkiem podobnym jest rybitwa rzeczna, różniąca się dłuższym, czarno zakończonym dziobem. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).
Wygląd
Tęczówka oczna u rybitwy popielatej jest ciemna. Dziób smukły, zaostrzony, cały ciemnoczerwony. Czarna czapeczka. Policzek biały. Sylwetka smukła. Dolna część gardła, pierś, brzuch szarawe. Wierzch ciała szary. Dolna część brzucha biała. Skrzydła długie, wąskie i spiczaste. Długi ogon, rozwidlony, z wydłużonymi zewnętrznymi sterówkami. Nogi czerwone, bardzo krótkie. W zimie dziób oraz nogi są ciemne. Brak widocznego dymorfizmu płciowego. Występuje dymorfizm wiekowy. Dziób u osobników młodociane na początku ciemny, z czerwoną nasadą, w późniejszym okresie jednolicie czarny. Czoło białe. Ciemię czarne. Spód biały. Nogi początkowo blade, z czasem ciemnieją.
Występowanie
Obszary lęgowe rybitwy popielatej znajdują się na północnych krańcach Ameryki Północnej (Alaska, północna Kanada, Grenlandia), północnych krańcach Eurazji aż po Svalbard (na południu najdalej w Szkocji, Dani, a na wschodnim krańcu na Kamczatce). Rybitwa popielata, w celu dotarcia na zimowiska, pokonuje największe odległości pośród wszystkich ptaków. Zimuje na morzu arktycznych obszarów półkuli południowej.
Biotop
Rybitwa popielata gniazduje w różnorodnych środowiskach: zarówno na wyspach morskich i wybrzeżach, jak i obszarach śródlądowych dolin rzecznych, zbiorników wodnych i bagnach. Na zimowiska głównie przelatuje nad otwartym oceanem – podczas przelotów rzadko spotykana na śródlądziu. Zimuje głównie na otwartym morzu lub przebywa na wybrzeżach i wyspach.
Lęgi
Rybitwa popielata jest gatunkiem monogamicznym. Gnieździ się w koloniach, na ziemi, w sąsiedztwie wody. Gniazdo pokryte jest muszlami, kamieniami oraz trawą. Przystępuje do jednego lęgu w roku. Samica składa od 1 do 3 oliwkowo-beżowych, plamkowanych jaj. Czas wysiadywania (przez oboje partnerów) wynosi 20-22 dni. Po 24-30 dniach młode zyskują zdolność lotu. Dojrzałość płciową osiąga w trzecim bądź w czwartym roku życia.
Pokarm
Rybitwa popielata pożywia się w główniej mierze kręgowcami (małymi rybami) i bezkręgowcami (skorupiakami, mięczakami, pierścienicami oraz owadami). Pokarm chwyta w locie, nad powierzchnią wody, a także nurkuje po niego.
