Siewka złota (Pluvialis apricaria)
![Siewka złota. By Sylvain Haye (Own work) [CC BY-SA 3.0 or GFDL], via Wikimedia Commons](https://www.ekologia.pl/wp-content/uploads/2023/03/800px-Pluvierdore1_max.jpg)
Wstęp
Ptak mniejszy od kosa (Turdus merula). Wędrowny gatunek, dawniej sporadycznie przystępujący do lęgów, nielicznie przylatujący do naszego kraju. Towarzyska. Gatunkiem podobnym jest siewka złotawa (Pluvialis fulva). Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).
Wygląd
Tęczówka oczna brązowa. Dziób krótki, czarny. Głowa okrągła. Szyja krótka. Ciało pękate. Wierzch szary, z brązowo-żółtymi brzegami piór. Skrzydła spiczaste. Nogi długie, ciemnoszare. Dymorfizm płciowy jest nieznaczny, występuje natomiast dymorfizm sezonowy. W lecie wierzch złoty, ciemno plamkowany. Od paska ocznego do gardła, przez środek piersi do spodu ciała ciągnie się czarne ubarwienie. Od brwi, przez boki szyi do boków ciała ciągnie się jasny pas. Samiec ma intensywniej czarny spód ciała. Samica podobna do samca, choć spód ciała nie jest jednolicie czarny. W zimie brak czerni w ubarwieniu. Spód biały, w rozmyty szarobrązowy wzór. Osobniki młodociane są podobne do dorosłych w szacie zimowej.
Występowanie
Siewka złota występuje we wschodniej Grenlandii, na Islandii, na północy Wysp Brytyjskich, Półwyspie Fennoskandzkim, wschodnim wybrzeżu Bałtyku oraz w północnej Rosji po Wyżynę Środkowosyberyjską. Zimę spędza głównie na Wyspach Brytyjskich, w Europie Zachodniej i w basenie Morza Śródziemnego.
Biotop
Zamieszkuje arktyczną tundrę: otwarte obszary porośnięte mchami, porostami oraz niewysoką roślinnością, torfowiska, zakrzaczenia, wrzosowiska, śródleśne polany, grunty podmokłe, pastwiska, płytkie stawy, ujścia rzek i zatoki.
Lęgi
Gnieździ się w płytkim zagłębieniu ziemi, wśród roślinności lub na otwartej przestrzeni. Gniazdo wyścielone jest materiałem roślinnym (gałązkami, porostami). Przystępuje do jednego lęgu w roku. Samica składa od 2 do 4 jaj. Czas wysiadywania (przez oboje rodziców) wynosi 27-29 dni. Pisklęta zaraz po wykluciu opuszczają gniazdo. Młode zyskują zdolność lotu po niecałym miesiącu.
Pokarm
W jej diecie znaleźć można bezkręgowce (owady, ich larwy, pajęczaki, mięczaki, pierścienice, skorupiaki) oraz pokarm roślinny (jagody, nasiona). Pokarm zbiera z ziemi.