Ślinik wielki (Arion rufus)

Występowanie
Ze względu na trudność w oznaczeniu i podobieństwo ślinika wielkiego do innych ślimaków jego zasięg występowania nie jest dobrze poznany. Prawdopodobnie zamieszkuje głównie zachodnią i centralną Europę. Jego zasięg rozciąga się od Półwyspu Iberyjskiego po południową Skandynawię. Na wielu pozostałych obszarach Europy został zawleczony lub celowo wprowadzony do środowiska.
Budowa
Ślinik wielki należy do ślimaków nagich. Otwór gębowy znajduje się po spodniej stronie głowy. Otwór oddechowy umiejscowiony jest w przedniej części płaszcza, po prawej stronie. Grzbiet jest zaokrąglony, bez linii grzbietowej. Występują dwie pary czułków. Oczy znajdują się na szczycie dłuższej pary czułków. Ciało jest wydłużone. Ubarwienie ciała jednorodne, przeważnie czarne, po za tym pomarańczowe, rdzawe, brązowe, szare. Ciało pokryte jest śluzem. Muszla jest zredukowana. Gatunkiem bardzo podobnym jest ślinik luzytański (Arion lusitanicus).