Suseł moręgowany (Spermophilus citellus)

Występowanie

Suseł moręgowany jest endemitem centralnej i południowo-wschodniej Europy. Obecnie zasięg występowania jest nieciągły i obejmuje Czechy, Słowację, północno-wschodnią Austrię, Węgry, Serbię, Rumunię, południowo-zachodnią Ukrainę i Bułgarię. Ssak ten został reintrodukowany w Polsce w województwie Opolskim.

Wygląd

Suseł moręgowany posiada duże ciemne oczy. Uszy niewielkie. Pierwsza para siekaczy dobrze rozwinięta. W miejscu kłów występuje diastema. Ciało smukłe. Sierść jest krótka. Grzbiet szarożółty. Szyja oraz pierś są nieco jaśniejsze. Brzuch szarorudy. Nogi stosunkowo krótkie. Łapy wyposażone są w długie i mocne pazury. Ogon krótki. Samce są większe od samic.

Tryb życia

Suseł moręgowany zamieszkuje słabo zarośnięte stepy. Wymaga w siedlisku lekkiej gleby, w której może kopać nory. Spotykany jest również na sztucznych siedliskach podobnych do naturalnego: pastwiskach, polach golfowych, boiskach i trawnikach. Unika obszarów użytkowanych rolniczo. Gryzoń o aktywności dziennej, z dwoma szczytami: przedpołudniowym i popołudniowy. Prowadzi naziemny tryb życia. Żyje w koloniach. Buduje rozległe przejściowe i stałe nory z systemem korytarzy i komorami mieszkalnymi. W sytuacji zagrożenia emituje piski, alarmując w ten sposób resztę kolonii. Zapada w sen zimowy. Jest gatunkiem narażonym na wyginięcie (kategoria VU na liście IUCN). W niewoli żyje do ponad 6 lat.

Odżywianie

Suseł moręgowany żywi się nasionami, kwiatami wielu roślin, źdźbłami wielu traw, rzadziej owadami oraz ptakami i ich jajami. Podgatunek azjatycki susła moręgowanego gromadzi zapasy na zimę.

Rozmnażanie i rozwój

Suseł moręgowany do rozrodu przystępuje raz w roku. Gody odbywają się między kwietniem a majem. Ciąża trwa 25 -26 dni. Samica rodzi od 2 do 9 młodych. Młode karmione są do 6 tygodni. Opiekę nad potomstwem sprawuje tylko samica. Dojrzałość płciową osiąga w pierwszym roku życia.