Afrowiórka pręgowana (Xerus erythropus)

Wygląd

Afrowiórka pręgowana należy do rodziny wiewiórkowate (Sciuridae). Reprezentowana jest przez sześć podgatunków. Grzbiet jest czerwonawy, szarawy lub brązowy. Wzdłuż ciała biegnie jasny pasek. Brzuch jest jaśniejszy. Pysk jest długi, tępo zakończony. Uszy są krótkie. Ogon jest ciemniejszy od reszty ciała. Łapki zakończone są ostrymi pazurkami.

Występowanie

Afrowiórka pręgowana występuje w Afryce. Jej szeroki zasięg występowania rozciąga się szerokim pasem od południowo-zachodniego Maroka, Mauretanii i Senegalu na zachodzie po zachodnią Etiopię i Kenię na wschodzie. Północną granicę występowania tego gryzonia jest Sahara, a południową wilgotne lasy tropikalne.

Tryb życia

Środowiskiem życia afrowiórki pręgowanej są suche tereny afrykańskiej sawanny. Spotykana jest na suchych murawach i łąkach, obszarach skalistych oraz luźnych, świetlistych lasach. Zamieszkuje również pola uprawne i pastwiska. Jest zwierzęciem towarzyskim, żyje samotnie lub w grupach liczących 6-10 osobników. Prowadzi dzienny tryb życia. Żyje w norach, które sama wykopuje. Na liście IUCN ma status zagrożeni a najmniejszej troski (kategoria LC). Do jej naturalnych wrogów należą drapieżne ssaki (serwale, szakale) ptaki oraz żmije.

Odżywianie

Afrowiórka pręgowana żywi się pokarmem roślinnym (nasionami, jagodami, pędami, korzeniami), bezkręgowcami (owadami), a także drobnymi kręgowcami (ssakami, płazami oraz jajami ptaków).

Rozmnażanie i rozwój

Afrowiórka pręgowana przystępuje do rozrodu od marca do kwietnia. Gatunek poligyniczny. Ciąża trwa około 4 tygodni. Samica rodzi 3-4 młode. Opiekę nad potomstwem pełni wyłącznie samica. Młode po roku stają się niezależne. Dojrzałość płciową osiągają w 6 miesiącu życia. Afrowiórka pręgowana na wolności żyje około dwóch lat.