Tasiemiec nieuzbrojony (Taenia saginata)

Występowanie

Tasiemiec nieuzbrojony jest gatunkiem tasiemca szeroko rozpowszechnionym na niemal całym świecie. Zarażenia tym pasożytem wśród ludzi są ściśle związane ze spożyciem wołowiny w danym regionie i stopniem higieny przy przygotowaniu mięsa. Najwięcej przypadków zarażenia notuje się w Afryce, na Bliskim Wschodzie, w Ameryce Południowej i Środkowej oraz miejscami w południowo-wschodniej Azji. Np. w USA mimo restrykcyjnych norm sanitarnych tasiemcami nieuzbrojonymi zarażone jest około 25% bydła. W Polsce jest najczęściej spotykanym tasiemcem.

Budowa

Tasiemiec nieuzbrojony ma ciało spłaszczone, członowane, zbudowane jest z trzech odcinków: główki, szyjki i proglotydów (do 2 tys.). Barwa ciała jest biaława. Gruszkowata główka (skoleks) posiada narządy czepne (cztery przyssawki). Pokarm wchłaniany jest całą powierzchnia ciała. Macica ma od 15 do 52 odgałęzień. Gatunkiem podobnym jest tasiemiec uzbrojony (Taenia solium). Rozróżnić je można po obecności (u tasiemca uzbrojonego) lub braku (u nieuzbrojonego) haków na głowie.

Biologia

Tasiemiec nieuzbrojony to pasożyt wewnętrzny. Rozwój przebiega w dwóch żywicielach. Żywicielem pośrednim są przeżuwacze (bydło, owce, kozy, renifery, antylopy itp). Żywicielem ostatecznym jest człowiek. Proglotydy maciczne zawierają dojrzałe jaja. Produkuje ogromną liczbę jaj. W członie macicznym mierzącym 2,5 cm długości może znajdować się do 175 tys. jaj. Średnica jaj wynosi 31-43 μm. Człony z jajami mogą wydostać się czynnie lub wraz z odchodami wydalane są do środowiska zewnętrznego. Roślinność bądź woda może zostać zanieczyszczona odchodami i być spożyta przez żywiciela pośredniego. Następnie z jaja uwalnia się pierwsze stadium larwalne (onkosfera). Larwa (onkosfera) przechodzi przez ścianę jelita do naczyń krwionośnych i wraz z krwią dostaje się do mięśni, gdzie się osiedla i przekształca w wągra (kolejne stadium larwalne). Czasem może również osiadać w innych narządach (w wątrobie, nerkach, płucach itd.). Człowiek zaraża się przez zjedzenie zarażonego, surowego lub niedogotowanego mięsa. W jelicie cienkim w ciągu 2-3 miesięcy wągier przekształca się w formę dorosłą. Postać dorosła żyje do 30 lat.