Wydra kanadyjska (Lontra canadensis)

Wymiary/Budowa

Wydra kanadyjska – długość ciała 65-75 cm, ogona 3-40 cm, masa 4-11 kg. Ciało o wydłużonym kształcie, ciemnobrązowa sierść, wilgotna, wygląda na czarną. Strona brzuszna jaśniejsza, podgardle często srebrzystoszare. Gruby, zwężający się ku końcowi ogon. Palce stóp spięte błoną pławną. Samce większe od samic.

Występowanie

Wydra kanadyjska występuje na Alasce i prawie całej Kanadzie, na zachodzie Stanów Zjednoczonych sięga do północnej Kalifornii i Utah, na wschodnim wybrzeżu występuje od Nowej Fundlandii do Florydy, na większości obszaru środkowego wschodu została wytępiona. Zasiedla rzeki, stawy, jeziora z gęsto zalesionymi brzegami, choć w razie potrzeby może znacznie oddalać się od wody.

Tryb życia

Wydra kanadyjska jest aktywna w ciągu dnia, jednorazowo może przebyć dystans do 10 km. Samce wydry poza okresem rozrodczym żyją pojedynczo. Mają określone areały średnicy około 7 km, które u samic z młodymi mogą być dwukrotnie większe. Granice rewirów wyznaczają substancje zapachowe i charakterystyczne miejsca posiłków. czasami powstają też regularne zjeżdżalnie prowadzące wprost do wody, szczególnie dobrze widoczne na zaśnieżonych, stromych brzegach. Znakomicie przystosowana do życia w wodzie, normalny czas nurkowania wynosi około 1 minuty. Potrafią bardzo zręcznie skręcać pod wodą, używają do tego celu ogona i błon pławnych na przednich łapach. Podczas polowania osiągają prędkość do 12 km/h. Zawsze wysuwają się regularnie z wody dla zaczerpnięcia powietrza, a pod wodą mogą pokonać dystans do 400 m. Wydry kanadyjskie nie zapadają w sen zimowy. Podczas dużych mrozów ograniczają aktywność i pozostają czasem wiele dni w swoim legowisku. Kryjówki te znajdują się pod zwisającymi gałęziami nadbrzeżnych drzew, w budowlach borsuków w pobliżu wody lub w samodzielnie wykopanych norach, zaopatrzonych w podwodne wyjście i kanał wentylacyjny. Wiosną i latem ich aktywność wzrasta, wędrują w tym okresie szczególnie daleko.

Odżywianie

Oprócz żyjących na lądzie gryzoni, wydra kanadyjska zjada przede wszystkim ryby, chwytane podczas błyskawicznych ataków pod wodą. W niektórych miejscach znaczny udział w pokarmie tego zwierzęcia mogą stanowić piżmaki i raki rzeczne. Duża aktywność wydry wymaga znacznego zagęszczenia ofiar, gdyż w przeciwnym razie poniesione wydatki energetyczne nie zostaną wyrównane przez odpowiednią ilość pokarmu. Z tego powodu szukają zasobnych w ryby wód, nierzadko popadając w konflikt z właścicielami stawów (w wielu regionach jest z tego powodu jeszcze obecnie mocno prześladowana), których sztuczne warunki oferują zwierzętom ogromne ilości łatwej do schwytania zdobyczy.

Rozmnażanie i rozwój

W norach wysłanych gałązkami, liśćmi i trawą, przychodzi wiosną na świat 1-4 młodych. Wydry kanadyjskie po narodzinach są ślepe, ale owłosione. Okres laktacji trwa 4 miesiące, a młode usamodzielniają się po 8.