Żołędnica europejska - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ssaki Gryzonie Popielicowate Żołędnica Żołędnica europejska
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Żołędnica europejska (Eliomys quercinus)

Nazywana/y także: żołędnica
Żołędnica europejska
Spis treści

Wygląd

Żołędnica europejska na głowie ma czarną maskę sięgającą aż do szyi. Oczy duże, ciemne. Uszy duże i zaokrąglone. Policzki i podgardle jasne. Na pysku znajdują się wąsy czuciowe. Nos oraz łapy różowe. Futro jest krótkie (za wyjątkiem końcówki ogona). Barwa grzbietu szara lub piaskowo ruda. Brzuch jest białawy lub żółtawy. Ogon długi brązowo czarno biały. Na końcówce ogona sierść jest wydłużona. Kończyny są krótkie. Przednie łapy wyposażone w 4 palce. Tylne w 5 palców. Brak widocznych różnic między samcem a samicą.

Występowanie

Zasięg występowania żołędnicy europejskiej obejmuje głównie południowo-zachodnią Europę, a następnie wyspowo zamieszkuje centralną i wschodnią Europę po południową Finlandię na północy i południowy Ural na wschodzie. W Polsce ssak obecnie notowany był jedynie na obszarze Babiogórskiego Parku Narodowego.

Tryb życia

Żołędnica europejska zamieszkuje głównie lasy, ale także mokradła, sady, ogrody i tereny skaliste do około 2000 m n.p.m. Ssak ten prowadzi nocny tryb życia. Większość czasu spędza na drzewie. Zapada w sen zimowy. Hibernacja trwa od października do kwietnia. Jest towarzyska. Hibernuje często w grupach. Naturalnymi wrogami dla niej są m.in. szczury, gronostaje, łasice, lisy, wrony. Jest gatunkiem bliskim zagrożenia (kategoria NT na liście IUCN). W naszym kraju jest pod ścisłą ochroną.

Odżywianie

Żołędnica europejska to wszystkożerny gryzoń. Żywi się pokarmem roślinnym (nasionami i owocami leśnymi), a także zwierzęcym (owadami, pajęczakami, mięczakami, młodymi gryzoniami oraz jajami i pisklęta ptaków).

Rozmnażanie i rozwój

Żołędnica europejska gnieździ się w dziuplach drzew oraz w gęstych krzewach. Gniazdo wyścielone jest mchem i trawą. Przystępuje zwykle do jednego miotu w roku. Rozród odbywa się między marcem a październikiem, w zależności od rozmieszczenia. Ciąża trwa 22-28 dni. Samica rodzi od 2 do 8 (średnio 4-5) młodych. Młode rodzą się nagie i ślepe. Po 3 tygodniach otwierają oczy. Do miesiąca karmione są mlekiem matki. Po dwóch miesiącach stają się samodzielne. Opiekę nad potomstwem pełni samica. Dojrzałość płciową osiąga już w pierwszym roku życia. W niewoli żyje do 5 lat.

4.7/5 - (14 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Nie odchodź jeszcze!

Na ekologia.pl znajdziesz wiele ciekawych artykułów i porad, które pomogą Ci żyć w zgodzie z naturą. Zostań z nami jeszcze chwilę!