Gąska gołębia (Tricholoma columbetta)

Wstęp
Sezon
Występowanie
Wygląd
Owocniki gąski gołębia osiągają 4,0 do 7 cm średnicy kapelusza i 4-10cm wysokości nóżki (trzonu).
Kapelusz biały, niekiedy z czerwonymi, zielonkawymi bądź ochrowymi cętkami. Jedwabisty w dotyku.
Blaszki o nieregularnych ząbkach, początkowo śnieżnobiałe, potem kremowe. Na młodych owocnikach gęste i wąskie, na starych rzadkie i grubsze. Strzępki w blaszkach cienkie i pozbawione sprzążek.
Nóżka cylindryczna, cieńsza u podstawy, zwykle upstrzona seledynowymi plamami w dolnej części.
Miąższ kremowobiały, soczysty, jędrny. Woń i smak ziemisto mączne, ale trudno wyczuwalne.
Wysyp zarodników biały. Spory gładkie, jajowate, z pojedynczą kropelką oleistej cieczy, mierzą około 5,5-7,0 na 4,0-5,5 μm.
Pleurocystyd i cheilocystyd brak. Podstawki gąski gołębiej masywne, walcowate i czterozarodnikowe.
Najniebezpieczniejsze dla grzybiarza bywa mylenie gąski gołębiej z muchomorami o białych owocnikach zbliżonej wielkości: jadowitym Amanita virosa lub wiosennym A. verna. Od gąski gołębiej różni je obecność pochwy i pierścienia na nóżce.
Bardzo źle kończy się wzięcie dzwonkówki trującej (Entoloma sinuatum) za gąskę gołębią. Dzwonkówka trująca nawet w małych dawkach i po przegotowaniu powoduje ostre zaburzenia żołądkowo–jelitowe, prowadzące do osłabienia wskutek silnej biegunki; w większych porcjach może zabić dorosłego. Dzwonkówkę trującą charakteryzują dość dobrze: różowy wysyp spor, łososiowe blaszki tudzież wyraźny garb na kapeluszu starszych owocników.
Gąskę gołębią można też pomylić z białawymi strzępiakami i wodnichami np.: strzępiakiem włóknistym Inocybe fibrosa, strzępiakiem bzowym I. sambucina, wodnichą gładką Hygrophorus penarius i wodnichą białą H. eburneus. U wodnich blaszki są ciemniejsze, żółte a nie śnieżnobiałe, poza tym wyraźniej się zbiegają; nóżka jest bardziej śluzowata w dotyku; a kapelusz nie ma ochrowych lub kredowych odcieni.
Właściwości
Zastosowanie
Obecnie brak zastosowania gąski gołębiej, aczkolwiek od lat bada się enzymy i metabolity wtórne tej gąski pod kątem ich potencjalnych właściwości przeciwutleniających i nicieniobójczych.