Gąska pomarańczowa (Tricholoma aurantium)

Wstęp
Sezon
Występowanie
Gąskę pomarańczową obserwowano w całej Eurazji (Europa, Azja Mniejsza, Kaukaz, Azja Środkowa, Pakistan, Indie), północnej Afryce, obu Amerykach i Australii. W Europie częstszy na północy niż na południu. Rośnie od Hebrydów, Skandynawii i nizin nad Bałtykiem po wysokie pasma górskie nad Morzem Śródziemnym oraz niektórych jego wyspach (Sycylia, Baleary). W Polsce, podobnie jak w krajach skandynawskich, Niemczech i Wielkiej Brytanii to gatunek naturalnie rzadki, potencjalnie zagrożony wymarciem z racji niewielkiej liczby i obszaru dogodnych siedlisk.
Wygląd
Owocniki gąski pomarańczowej należą do średnich w obrębie rodzaju gąska, albowiem ich kapelusze osiągają zwykle 5-10 cm średnicy, a trzony 4-8 cm długości, a 1,5-2,0 cm grubości.
Kapelusz. Kolor bardzo jaskrawy i charakterystyczny, pomarańczowy przechodzący w złoto, brąz lub w purpurę. W dotyku zawsze mazisty i lepki, nawet w suche dni. U młodych owocników na kapeluszu obserwuje się kropelki bursztynowej cieczy.
Blaszki ciasno ustawione, u młodych egzemplarzy białe, u starszych blado żółtawe, wąsko przyrośnięte do nóżki, czasem wcięte. Po uszkodzeniu przebarwiają się na czerwono brązowo, szczególnie wyraźnie na krawędziach.
Trzon blisko kapelusza biały, dalej w tym samym kolorze co kapelusz, niekiedy z zygzakowatym wzorkiem albo okryty drobnymi łuseczkami (kończącymi się w miejscu, gdzie nóżka robi się biała), równowąski bądź zwężający się nieco ku podstawie. Na nóżce pojawiają się niekiedy czerwonawe krople.
Miąższ w większej części owocnika biały, jedynie w dole nóżki cielisto czerwony, w przeciwieństwie do blaszek nie przebarwia się mocno po uszkodzeniu. Wyraźnie czuć go mąką. W smaku obrzydliwy, niezwykle gorzki.
Wysyp zarodników gąski pomarańczowej jest biały. Spory są nieamyloidalne, gładkie oraz szeroko jajowate. Mierzą najczęściej 3-4 x 4,0-5,5 µm. Pór rostkowych, sprzążek oraz cystyd brak.
Właściwości
Zastosowanie
Gąska pomarańczowa nie jest spożywana z racji rzadkości i ohydnego smaku, w Polsce także ochrony prawnej.
Trwają za to wytężone badania trichoaurancjanolidów, niespotykanych u innych organizmów substancji z grupy laktonów dwuterpenowych. Wiąże się z nimi ogromne nadzieje jako antybiotykami przeciw grzybom i bakteriom.