Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
Piestrzenica olbrzymia (Gyromitra gigas)
Nazywana/y także: piestrzenicha olbrzymia, babie uszy

Spis treści
Wstęp
Piestrzenica olbrzymia jest prawdopodobnie gatunkiem trującym z uwagi na zawartą w owocnikach mykotoksynę. Po obróbce termicznej szkodliwy związek wyparowuje.
Sezon
Piestrzenica olbrzymia pojawia się wczesną wiosną, od marca do maja.
Występowanie
Piestrzenica olbrzymia to gatunek w Polsce dosyć rzadki. Najczęściej pojawia się w lasach liściastych na butwiejącym drewnie drzew, Grzyby te lubią miejsca wilgotne, zacienione, zasobne w próchnicę. Pojawiają się w grupach jak i pojedynczo.
Wygląd
Główka owocnika piestrzenicy olbrzymiej jest oliwkowa, brązowa do ciemnobrązowej. Średnica od 10 do 20 cm. Kształt jest nieregularnie kolisty, z licznymi fałdowaniami przypominającymi mózg. Brzeg nieco jaśniejszy, lekko zaokrąglony, falisty.
Trzon jest krótki i gruby z licznymi pomarszczeniami. Zazwyczaj o kolorze białym, kremowym. Trzon jest pusty w środku
Miąższ piestrzenicy olbrzymiej charakteryzuje się kruchością oraz brakiem wyczuwalnego smaku i zapachu.
Zarodniki piestrzenicy olbrzymiej są białe, wrzecionowate, chropowate.
Właściwości
Piestrzenica olbrzymia wytwarza mykotoksynę gyromitrynę. Substancja ta uszkadza komórki wątroby oraz powoduje hemolizę hepatocytów. Objawami zatrucia mogą być nudności, drgawki, bóle brzucha, zaburzona koordynacja ruchowa. Gyromitrynę zalicza się do związków będących czynnikami onkogennymi. Piestrzenica olbrzymia zawiera o wiele mniej mykotoksyny niż piestrzenica kasztanowata, jednak spożycie tego gatunku w stanie surowym może prowadzić to wyżej wymienionych dolegliwości. Podczas gotowania i suszenia grzybów substancja ta niemal całkowicie się ulatnia.
Zastosowanie
Piestrzenica olbrzymia jest saprofitem. Rozkładając martwą materię organiczną przyczyniają się do obiegu substancji organicznych w przyrodzie.
Subscribe
0 komentarzy