Ropucha aga (Bufo marinus)

Nazywany/a też: aga, kururu, ropucha olbrzymia, żaba talerzowa

Fot. Michał Kaczorowski
Ropucha aga to bardzo duża, masywna ropucha o dobrze rozwiniętych i dużych gruczołach zausznych (parotydach). Skóra z licznymi brodawkami, kończyny krótkie ale silnie umięśnione, sprawiają wrażenie filigranowych w porównaniu z jej krępym ciałem. Ubarwienie zmienne, przeważnie żółtobrązowe lub zielonkawe z licznymi ciemniejszymi  plamami rozsianymi na grzbiecie. Strona brzuszna jaśniejsza, przeważnie kremowa, niekiedy z ciemniejszymi cętkami. Samice mogą być nawet dwa razy większe niż samców.
  1. Występowanie
  2. Środowisko i tryb życia
  3. Rozmnażanie
  4. Pokarm
  5. Systematyka
  6. Galeria zdjęć

Występowanie

Ropucha aga pierwotnie zasiedlała Amerykę Środkową oraz Północną i część Ameryki Południowej. Wprowadzona do wielu ekosystemów jako tępiciel szkodników, współcześnie jest gatunkiem kosmopolitycznym występującym m in. w Ameryce Północnej, Australii oraz na licznych wyspach Pacyfiku.
Czy wiesz, że...
  • Jest jednym z nielicznych płazów, który okresowo może bytować w wozie słonej. Co więcej zarówno jaja jak i kijanki w wodzie słonej rozwijają się szybciej niż w słodkiej.
  • Z uwagi na osiągane rozmiary oraz niewielkie wymagania jest gatunkiem popularnym w hodowli amatorskiej. W niewoli przy odpowiedniej pielęgnacji może osiągnąć nawet sędziwy wiek 40 lat. Inne jej nazwy to żaba talerzowa, kurucu lub ropucha olbrzymia.

Środowisko i tryb życia

Ropucha aga zamieszkuje zróżnicowane środowiska, jest stosunkowo odporna na brak wody, stąd też obok środowisk wilgotnych zasiedla także suche. Najczęściej spotykana w lasach, moczarach oraz na plantacjach i polach uprawnych. Obfitość pokarmu skłania ją do zasiedlania ogrodów, parków a nawet wysypisk śmieci, ruder czy wszelkich terenów w pobliżu człowieka. Jest aktywna przeważnie o zmierzchu oraz w nocy, w ciągu dnia przebywa przeważnie w norze lub też jest zagrzebana w ściółce. W czasie deszczowych i chłodniejszych dni bywa aktywna także w ciągu dnia. Zarówno jaja jak i kijanki są silnie trujące, w naturze co roku giną tysiące zwierząt po ich spożyciu. Śmiertelne zatrucia zdarzają się także wśród ludzi. Wielu ludzi ulega poważnym zatruciom po spożyciu skrzeku, który jest nagminnie mylony z kawiorem. Groźne może być nawet spożycie wody w której przebywało więcej tych ropuch. 

Rozmnażanie

Dojrzałość płciową ropucha aga osiąga w wieku 5 lat, gody następują z początkiem pory deszczowej, samce wabią partnerki donośnym, basowym trelem. Samica składa nawet do 35 000 jaj w postaci długich sznurów. Kijanki lęgną się po kilku dniach a ich rozwój trwa przeważnie około trzech miesięcy, chociaż w zależności od temperatury wody i jej parametrów może się skrócić do miesiąca lub wydłużyć do pół roku. Świeżo przeobrażone ropuchy maja około centymetra długości, ale szybko rosną.

Pokarm

Ropucha aga jest bardzo żarłoczna, poluje na wszelkie zwierzęta o odpowiedniej wielkości. Na jej pokarm składają się zarówno rozmaite owady i pajęczaki jak i bezskorupowe ślimaki oraz dżdżownice. Podrostki i osobniki dorosłe obok wszelkich bezkręgowców zjadają także drobne kręgowce: zazwyczaj są to oseski gryzoni i pisklęta ptaków, ale nie gardzą też mniejszymi płazami (w tym osobnikami własnego gatunku) i wężami czy nawet rybami na płyciznach. Jednak z uwagi na jej powolność wiele mniejszych i zwinnych zwierząt jest w stanie jej umknąć.
Ropucha aga, Bufo marinus, Cane Toad Fot. Michał Kaczorowski

Galeria zdjęć

Ropucha aga, Bufo marinus, Cane Toad

Systematyka

Domena:Eukarionty
Królestwo:Zwierzęta
Podtyp:Kręgowce
Gromada:Płazy
Rodzina:Ropuchowate
Rodzaj:Rhinella
Gatunek:Ropucha aga
Indeks nazw polskich - gromada Płazy
A B C D E F G H I J K L Ł M N O Q P R S Ś T U V W X Y Z Ż Ź