Biegus krzywodzioby (Calidris ferruginea)

Wstęp

Biegus krzywodzioby to ptak wielkości szpaka. Do Polski rzadko przylatuje. Tworzy stada mieszane. W locie dobrze widoczny biały kuper. Po za tym, podczas lotu palce nieznacznie wystają za ogon, a na skrzydłach biały, wąski pasek skrzydłowy. Biegus krzywodzioby jest gatunkiem bliskim zagrożenia (kategoria NT na liście IUCN).

Wygląd

Jasne brew. Tęczówka oczna biegusa krzywodziobego jest ciemna. Dziób długi, ciemny, delikatnie zakrzywiony. Końcówka dzioba nieznacznie cieńsza. Szyja dosyć długa jak na biegusa. Nogi ciemne, stosunkowo długie. Dymorfizm płciowy nieznaczny. Z kolei dymorfizm sezonowy jest dobrze widoczny. Szata samca w okresie letnim jest bardziej jednolita niż u samic. Wierzch jest w rdzawo czarno szare plamki, a głowa, szyja, pierś oraz spód ceglaste. Boki ciała w cętki. W następnym miesiącach na ceglastym spodzie białe łatki. W zimie szata staje się szara, a pierś kreskowana. Ubarwieniem może przypominać biegusa zmiennego, choć u biegusa krzywodziobego brew jest wyraźniejsza. Osobniki młodociane o szarawym ubarwieniu, również mają wyraźną jasną brew, a na wierzchu ciała wyraźne, jednolite łuskowanie. Pierś w brzoskwiniowym odcieniu, kreskowana na bokach.

Występowanie

Biegus krzywodzioby zamieszkuje pas syberyjskiej tundry od Uralu po Kołymę, wraz z wyspami Nowosyberyjskimi. Zimuje w Afryce (poza obszarami lasów tropikalnych i pustyń), na Madagaskarze, w Australii, Indonezji i miejscami na południowych krańcach Azji.

Biotop

Biegus krzywodzioby zamieszkuje krajobraz tundrowy z rozległymi otwartymi przestrzeniami porośniętymi mchami, porostami i inną niską roślinnością. W okresie zimowym trzyma się morskich wybrzeży i wód śródlądowych.

Lęgi

 U biegusa krzywodziobego wyłącznie samica buduje gniazdo, wysiaduje jaja oraz opiekuje się potomstwem. Gnieździ się w dołku w ziemi, wyścielone porostami, mchem, liśćmi. Lęgi rozpoczyna w czerwcu. Samica składa średnio 4 zielonkawe, ciemno plamkowane jaja. Wysiadywanie trwa około 21 dni. Młode zaraz po wykluciu opuszczają gniazdo. Po dwóch tygodniach młode stają się lotne.

Pokarm

Biegus krzywodzioby żywi się przede wszystkim pokarmem zwierzęcym, głównie bezkręgowcami (owadami, skorupiakami, mięczakami). Rzadziej w jego diecie można znaleźć pokarm roślinny (owoce ,nasiona). Pokarm zdobywa sondując błoto, bądź z powierzchni wody.