DORSZ BAŁTYCKI. Ryba. Zwierzę - dorsz bałtycki
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ryby Kostnoszkieletowe Promieniopłetwe Dorszokształtne Dorszowate Gadus Dorsz bałtycki
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Dorsz bałtycki (Gadus morhua callarias)

Dorsz bałtycki jest podgatunkiem dorsza atlantyckiego.
Spis treści
Występowanie

Bałtyk jest zamieszkały przez oba podgatunki dorsza. W zachodniej części Bałtyku występuje podgatunek nominatywny, w pozostałej części, od około 15 stopnia długości geograficznej wschodniej do Zatoki Botnickiej na północy podgatunek bałtycki.

Budowa zewnętrzna

Dorsz bałtycki należy do rodziny dorszowate (Gadidae). Jest podgatunkiem dorsza atlantyckiego (Gadus morhua). Posiada dużą głowę. Oczy są stosunkowo duże, wysoko osadzone. Tęczówka jest srebrzysta bądź złotawa. Szczęka górna jest dłuższa od szczęki dolnej. Otwór gębowy jest końcowy. Na podbródku znajduje się pojedynczy wąs. Ciało jest wydłużone, wrzecionowate pokryte drobnymi łuskami. Linia boczna jest wyraźna, łukowato wygięta. Grzbiet jest ciemny. Boki ciała są nieco jaśniejsze. Strona brzuszna biaława. Płetwy brzuszne umiejscowione są za pokrywami skrzelowymi, pod płetwami piersiowymi. Występują trzy płetwy grzbietowe. Miedzy nimi widoczne są przerwy. Pierwsza płetwa grzbietowa jest najwyższa. Dwie płetwy odbytowe, również z widocznym odstępem. Pierwsza płetwa odbytowa leży na wysokości drugiej płetwy grzbietowej. Płetwy odbytowe kształtem przypominają płetwy grzbietowe (drugą i trzecią). Płetwa ogonowa jest prosto ścięta. Dorsz bałtycki osiąga mniejsze rozmiary niż podgatunek nominatywny.

Biologia

Dorsz bałtycki jest znacznie odporniejszy na niskie zasolenie niż pozostałe populacje dorszy. Trudne dla niego środowisko jest w stanie przetrwać wybierając do rozrodu bardzo głębokie wody Gotlandii, Bornholmu i Gdańska. Woda na tej głębokości jest najsilniej zasolona w całym Bałtyku pozwalając na prawidłowy rozwój młodych. Dorsz bałtycki przystępuje do rozrodu między marcem a sierpniem. Samica składa do 7 mln ziaren ikry. Złożona ikra swobodnie unosi się w toni wodnej. Średnica jaj wynosi 1,5 mm. Wylęg odbywa się po 2-3 tygodniach. Larwa po wykluciu mierzy ok. 3,8 mm. Dojrzewa płciowo między drugim a czwartym rokiem życia, przy długości ciała 36-46 cm. Samice dojrzewają później niż samce. Żyje do 17 lat. Dorsz bałtycki jest rybą drapieżną. W jego diecie znaleźć można zwierzęta kręgowe (ryby) oraz bezkręgowce (skorupiaki). Ryba popularna względu na walory smakowe.

Bibliografia
  1. Antoszek A., Antoszek J., Więcaszek B., Drozd R., Suszycki S; "Differences between the Baltic cod Gadus morhua callarias L. and Atlantic cod Gadus morhua morhua L., by skeletal muscle protein polymorphism, analyzed with classical SDS-PAGE electrophoresis"; EJPAU 14(3); 2011;
  2. https://www.kalapeedia.ee; 2019-01-09;
  3. https://hel.univ.gda.pl; 2019-01-09;
4.6/5 - (13 votes)
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments