Drozd bury (Turdus chiguanco)
Biologia
Drozd bury przypomina bardzo wyglądem występującego w Polsce kosa, na dodatek prowadzi zbliżony do niego tryb życia. Występuje jednak zupełnie gdzie indziej, bo w Ameryce Południowej. Podobnie jak znany z naszych ogrodów kos, jest to gatunek wszędobylski, którego można spotkać zarówno daleko od osiedli ludzkich, jak i w parkach leżących w centrach wielkich miast. Ze względu na duży zasięg występowania i stabilną populację drozd bury nie jest uważany za gatunek zagrożony wyginięciem.
Wygląd
Drozd bury to średniej wielkości drozd (ok. 26 cm długości ciała). Wygląd drozda burego różni się nieco w zależności od podgatunku. U północnego podgatunku (Peru, zachodnia Boliwia, północny skraj Chile) obie płcie wyglądają identycznie: ptaki są całe łupkowoszare, z żółtym dziobem i nogami, bez żółtej obwódki wokół oczu. U podgatunku południowego (południowa Boliwia, północno-wschodnie Chile i północna Argentyna) samice wyglądają podobnie, natomiast samce są ciemniejsze, łupkowoczarne, z żółtą obwódką wokół oczu.
Występowanie
Drozd bury występuje we wschodniej Ameryce Południowej, wzdłuż łańcucha Andów: od Peru do centralnej Argentyny.
Biotop
Drozd bury zasiedla przede wszystkim tereny porośnięte krzewami na obszarach górskich (2000 – 4000 metrów nad poziomem morza), ale miejscami można go spotkać niżej. Występuje także w gęstych zakrzaczeniach powstających po wycięciu pierwotnego lasu, stąd jest gatunkiem odpornym na niszczenie siedlisk w wyniku wylesiania. Wkracza również do dużych miast – jest jednym z najliczniejszych ptaków w parkach stolicy Boliwii, La Paz.
Lęgi
Drozd bury buduje gniazda wewnątrz gęstych krzewów, zazwyczaj w połowie wysokości rośliny. Jaja wysiaduje tylko samica, natomiast oboje rodziców bierze udział w karmieniu piskląt. W zniesieniu znajdują się 2 lub 3 jaja. Drozd bury może być gospodarzem pasożyta lęgowego – starzyka granatowego (Molothrus bonariensis), ptaka z rodziny kacykowatych.
Pokarm
Drozd bury żywi się przede wszystkim owocami drzew i krzewów, uzupełniając swoją dietę bezkręgowcami – owadami i skąposzczetami.
Drozd bury, fot. shutterstock
Drozd bury, fot. shutterstock
Drozd bury, fot. shutterstock
- BirdLife International (2016); "Turdus chiguanco. The IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T103889964A94180460"; https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T103889964A94180460.en; 2020-05-18;
- Cornell Lab of Ornithology (2020); "eBird species factsheet: Chiguanco thrush"; https://ebird.org/species/chithr1; 2020-05-18;
- Begazo, A. (red.) (2020); "Peru Aves. Chiguanco Thrush Turdus chiguanco, CORBIDI, Lima, Peru [online]"; https://www.peruaves.org/turdidae/chiguanco-thrush-turdus-chiguanco/; 2020-05-18;
- Villegas M, Garitano-Zavala A (2010); "Bird community responses to different urban conditions in La Paz, Bolivia. Urban Ecosystems 13(3): 375-391"; https://link.springer.com/article/10.1007/s11252-010-0126-7; 2010-04-21;
- Rojas TN et al. (2018); "Food supplementation by an invasive fleshy-fruited shrub sustains body condition of a native frugivorous bird during winter. Integrative Zoology 14(3)"; https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/1749-4877.12353; 2018-07-18;
- Vergara-Tabares D, Peluc SI (2013); "Aspectos de la biologia reproductiva del zorzal chiguanco (Turdus chiguanco) de Cordoba, Argentina. Ornitologia Neotropical 24(3): 263-274"; https://ri.conicet.gov.ar/bitstream/handle/11336/7956/CONICET_Digital_Nro.10438.pdf?sequence=1&isAllowed=y; 2013-08-15;
