Dydelf północny (Didelphis virginianus)

Wygląd

Dydelf północny jest podobne do szczura. Długość jego ciała osiąga 40 -50 cm, prawie drugie tyle stanowi ogon. Waga waha się w granicach 2 -5,5 kg. Pysk oposa jest wydłużony, na końcu zaopatrzony w długie wąsy czuciowe. Uszy są sporych rozmiarów, nieowłosione. Sierść składa się z włosów wełnistych oraz długich, biało zakończonych włosów ościstych. Barwa futra jest zmienna – od kremowej poprzez szarą i rudawą, aż do czarnej. Nagi, chwytny ogon pokrywają łuski. Wzdłuż głowy mogą biec 3 ciemne paski.

Występowanie

Dydelf północny zamieszkuje tereny leśne i zarośla na obszarze obu Ameryk, od południowej Kanady, poprzez Amerykę Środkową, do Argentyny. Zasięg jego występowania sięga najdalej na północ ze wszystkich torbaczy.

Tryb życia

Dydelf północny poza okresem rozmnażania, kiedy łączy się w pary, jest samotnikiem. Prowadzi nocny tryb życia, dzień przesypia w dziuplach, norach ziemnych lub szczelinach skalnych. Opos nie unika sąsiedztwa człowieka. Nierzadko osiedla się w parkach, a nawet obejściach gospodarskich. Bardzo sprawnie porusza się po drzewach, na których spędza większą część czasu, natomiast na ziemi jest powolny. Prowadzenie nadrzewnego trybu życia ułatwia mu chwytny ogon, który okręca wokół gałęzi. Potrafi na nim zwisać przez dłuższy czas. Ze wszystkich zmysłów najlepiej ma rozwinięty węch.

Odżywianie

Opos północny jest to zwierzę wszystkożerne. Poluje zazwyczaj o zmierzchu i nocą. Jego pokarm stanowią dżdżownice i inne bezkręgowce, gryzonie, ptaki i ich jaja, gady i płazy. Ssak ten, chętnie zjada także padlinę i odpadki spożywcze w okolicach domostw ludzkich. W jego jadłospisie nie brakuje również roślin, w szczególności owoców. Pokarm podaje sobie do pyska przednimi łapami.

Rozmnażanie i rozwój

W północnej części swego obszaru występowania dydelf północny przystępuje do rozrodu tylko raz w roku, w południowej -2 lub 3 razy. Ciąża trwa zaledwie 12 dni, toteż młode w momencie przyjścia na świat są wielkości pszczoły. Na ogół rodzi się ich od 8 do 18, ale bywa, że w jednym miocie jest 56 młodych. Samica posiada 13 sutków, z których jednak nie wszystkie wytwarzają mleko. Zadaniem noworodka jest jak najszybciej po porodzie dopełznąć do torby matki i przyssać się do jednego z sutków. Jeśli mu się to nie uda lub wszystkie sutki są już zajęte – spada na ziemię i ginie. Rzadko się zdarza, żeby przeżyło więcej niż 8 młodych. Te które przeżyją przebywają w torbie matki ok. 70 dni. Po tym okresie wciąż jej nie opuszczają, ponieważ jeżdżą na jej grzbiecie. Dojrzałość płciową osiągają w pierwszym roku życia. Na wolności oposy żyją do 3 lat, w niewoli dożywają 8 lat.