Gwanako andyjskie (Lama guanicoe)

Wygląd
Gwanako andyjskie to duży parzystokopytny ssak. Krewny lamy. Głowa jest mała. Oczy są dosyć duże, osłonięte rzęsami. Uszy stosunkowo długie, spiczaste. Szyja smukła i długa. Sierść jest wełnista. Nogi są długie. Głowa jest ciemnoszara. Barwa wierzch zmienna, płowa, jasnobrązowa, brązowożółta, rdzawoczerwona lub ciemnobrązowa. Spód ciała jest białawy. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Samce są większe od samic.
Występowanie
Gwanako andyjskie zamieszkuje Andy w Ameryce Południowej. Występuje na terenie Argentyny, Chile, Boliwii oraz Peru. Ze względu na polowania i fragmentację siedlisk miejscami zasięg występowania tego gatunku jest nieciągły. Większość lam gwanako zamieszkuje Argentynę. Ponadto zostały introdukowane na Falklandy. Część populacji jest wędrowna, część osiadła.
Tryb życia
Gwanako andyjskie występuje w różnorodnych siedliskach. Spotykane jest głównie na obszarach o bardzo zmiennych sezonowo temperaturach i niskich opadach. Preferuje głównie otwarte przestrzenie stepów, półpustyń, sawann i obszary krzaczaste. Unika bardzo stromych zboczy i terenów skalistych. Spotykane do 5000 m n.p.m. Gatunek terytorialny. Zwierzę towarzyskie, żyjące w grupach lub pojedynczo. Grupa liczy od 20 do 30 osobników i składa się z samic, młodych oraz z dominującego samca. Pozostałe samce żyją pojedynczo lub w grupach składających się wyłącznie z samców. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Wpisany jest do konwencji CITES (załącznik II).
Odżywianie
Gwanako andyjskie to zwierzę roślinożerne. Żywi się trawą, liśćmi, porostami, pąkami krzewów i drzew.