Jaszczurka zielona (Lacerta viridis)

Wygląd

Jaszczurka zielona jest największa z rodzimych gatunków jaszczurek. Głowa duża. Pysk wydłużony. Oczy duże. Błony bębenkowe duże i ciemne. Ciało smukłe. Nogi masywne. Palce długie. Ogon bardzo długi, gruby przy nasadzie. Dymorfizm płciowy jest zaznaczony. Strona grzbietowa samic jest brązowa, pokryta jasnymi liniami. Brzuch oraz boki ciała w białych, żółtych bądź zielonych tonacjach. Strona grzbietowa u samców jest zielona, pokryta małymi (czarnymi oraz żółtymi) plamkami, rzadziej gładka. Podgardle niebieskie. Spód ciała jest zielonożółty ( podczas godów zmienia się na niebieski). W okresie godowym barwy przybierają na intensywności. Osobniki młodociane są jasno lub popielato brązowe z jasnymi liniami.

Występowanie

Jaszczurka zielona występuje w północnej Turcji, Grecji, na Bałkanach, w zachodniej Austrii, na Węgrzech, Słowacji, Czechach i wyspowo we wschodnich Niemczech. W przeszłości była obserwowana na terenie Polski, jednak od lat 70. nie była spotykana.

Środowisko i tryb życia

Jaszczurka zielona to gatunek ciepłolubny, o aktywności dziennej, resztę dnia spędza w ukryciu. Zamieszkuje dobrze nasłonecznione brzegi lasów, sady, pola, łąki, tereny skaliste i świetliste lasy. We wschodnich Niemczech spotykana w mozaice suchych lasów sosnowych i wrzosowisk. Zimuje w kryjówkach ziemnych (m.in. w norach, szczelinach skał). Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt figuruje jako gatunek zanikły lub prawdopodobnie zanikły (kategoria EXP).

Rozmnażanie

Okres godowy jaszczurka zielona rozpoczyna się między kwietniem a majem. Jaja składane są między czerwcem a lipcem. Samica składa do dołka w ziemi od 5 do 13 jaj. Po złożeniu jaja są zasypywane ziemią. Rozwój jaj trwa około 2 miesięcy. Młode po wylęgu mierzą około 8-10 cm. Dojrzałość płciową osiąga w drugim roku życia.

Pokarm