Kitta modra (Urocissa caerulea)

Wygląd

Kitta modra należy do rodziny krukowate (Corvidae). Ubarwienie wierzchu i spodu jest szafirowo niebieskie. Głowa, szyja, pierś są czarne. Dziób i nogi są koralowo czerwone. Tęczówka oczna jest żółta. Ogon jest bardzo długi, z białym końcem. Ubarwienie obu płci jest podobne.

Występowanie

Kitta modra jest endemitem Tajwanu. Spotykana jest niemal na całej wyspie prócz najwyżej położonych obszarów i miejsc gęsto zaludnionych. W związku z rozrastaniem się miast i zajmowaniem przez człowieka nowych obszarów obszar występowania kitty modrej maleje.

Biotop

Kitta modra zamieszkuje wiecznie zielone lasy tropikalne. Spotykana zwykle w nisko położonych oraz górskich lasach. Przebywa głównie na wysokościach do około 1200 m n.p.m. (maksymalnie 1800 m n.p.m.). Kitta modra jest ptakiem towarzyskim, przebywa w małych grupach liczących od 3 do 12 osobników. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC).

Lęgi

Kitta modra jest gatunkiem monogamicznym. Gnieździ się na drzewie. Gniazdo jest w kształcie misy. Do rozrodu przystępuje od marca do sierpnia. Samica składa od 3 do 8 jaj. Jaja są jasno zielone, brązowo nakrapiane. Wysiadywaniem jaj zajmuje się samica. Inkubacja trwa od 17 do 19 dni. Samiec w tym czasie dostarcza samicy pokarm. Młode opuszczają gniazdo po 21-24 dniach i pozostają jeszcze pod opieką rodziców przez jakiś czas. Młode z poprzednich lęgów pomagają rodzicom w odchowie. Kitta modra zaciekle broni gniazda, atakując intruza.

Pokarm

Kitta modra jest wszystkożerna. W jej diecie znaleźć można pokarm zwierzęcy: kręgowce (ssaki, inne ptaki ich jaja, gady, płazy), padlinę, bezkręgowce (owady) oraz pokarm roślinny (nasiona i owoce). Kitta modra przechowuje pokarm na ziemi przykrywając go liśćmi lub umieszcza go na gałęziach.