Lis płowy (Vulpes velox)

Wygląd

Lis płowy należy do rodziny psowate (Canidae). Sierść na grzbiecie jest ciemnoszara. Boki, kończyny są pomarańczowo brązowe. Klatka piersiowa oraz brzuch są płowożółte do białego. Gardło jest białawe. W lecie barwa sierści staje się krótsza, bardziej sztywna i czerwonawa. Ogon jest puszysty, z ciemniejszym zakończeniem. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego, chociaż samce są większe od samic.

Występowanie

Stabilne i liczne populacje lisa płowego występują obecnie jedynie w kilku stanach USA: Kolorado, Kansas, Nowym Meksyku i Wyoming. Rozproszone i mniej liczne stanowiska tego gatunku rozsiane są w zachodniej części wielkich równin USA i Kanady. Dawniej występował na znacznie większym obszarze tych krajów.

Tryb życia

Lis płowy zamieszkuje duże otwarte przestrzenie prerii porośniętej niską roślinnością trawiastą oraz półpustynie. Preferuje głównie obszary naturalne, niezmienione przez człowieka. Rzadko spotykany na obszarach rolniczych. Zwierzę aktywne w nocny oraz o zmierzchu i świcie. Dzień spędza w norze. Legowisko posiada kilka wejść. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN)

Odżywianie

Lis płowy jest wszystkożernym drapieżnikiem. W jego diecie znaleźć można mniejsze kręgowce (ryby, płazy, gady, ptaki, ssaki), bezkręgowce (owady), padlinę oraz pokarm roślinny.

Rozmnażanie i rozwój

Lis płowy jest gatunkiem monogamicznym. Do rozrodu przystępuje od grudnia do marca. W ciągu roku ma jeden miot. Ciąża trwa około dwóch miesięcy. Samica rodzi od 2 do 6 szczeniąt. Opiekę nad młodymi pełni zarówno samica jak i samiec. Potomstwo przychodzi na świat w podziemnej norze i pozostaje w niej do miesiąca. Młode rozpraszają się na jesień, gdy mają 4-6 miesięcy. Dojrzałość płciową osiąga między pierwszym a drugim rokiem życia. Na wolności żyje kila lat, w niewoli dłużej.