Miko czarny (Callimico goeldii)

Wygląd

Miko czarny należy do rodziny pazurkowcowate (Callitrichidae). Jest małpą szerokonosą. Posiada duże oczy i uszy. Skóra twarzy jest czarna. Futro barwy czarnej lub ciemnobrązowej, ze srebrnym lub czerwonym połyskiem. Sierść na głowie i tułowiu jest nieco dłuższa. Ogon bardzo długi.

Występowanie

Miko czarny występuje w Ameryce Południowej, na wschód od Andów, w górnej części dorzecza Amazonki. Jego nieciągły zasięg występowania znajduje się na obszarze skrajnie zachodniej Brazylii, północnego Peru, północnych krańców Boliwii i południowych Kolumbii.

Tryb życia

Miko czarny większość czasu spędza w podszycie wilgotnych lasów tropikalnych. Zamieszkuje naturalne lasy deszczowe o gęstym podszycie i nieregularnym pokryciu drzewami, lasy w dolinach rzecznych, lasy częściowo przekształcone przez człowieka i zarośla bambusowe. Prowadzi dzienny, nadrzewny tryb życia. Jest zwierzęciem towarzyskim, żyje w grupach liczących 20-30 osobników. Jego liczebność maleje. Na liście IUCN jest gatunkiem narażonym na wyginięcie (kategoria VU). Wpisany jest do konwencji CITES (załącznik I). Głównym zagrożeniem dla niego jest utrata siedlisk.

Odżywianie

Miko czarny jest zwierzęciem wszystkożernym. W jego diecie znaleźć można pokarm roślinny (owoce, liście, nasiona, soki roślinne), grzyby. Swoją dietę uzupełnia bezkręgowcami (owadami, pajęczakami) i drobnymi kręgowcami (gadami, płazami).

Rozmnażanie i rozwój

Miko czarny może przystępować do rozrodu dwa razy w roku. Rozród odbywa się w porze deszczowej. Ciąża trwa 140-180 dni. Samica rodzi jedno młode o wadze 30-50 g. Potomek karmiony jest mlekiem do 9 tygodnia. W czwartym tygodniu młode zaczyna jeść pokarm stały. Opiekę nad potomstwem pełnią oboje rodzice. Dojrzałość płciową osiągają w ósmym miesiącu życia. Samice dojrzewają wcześniej niż samce. W niewoli żyje od 10 do 18 lat.