Modrowronka lazurowa (Cyanocorax caeruleus)

Wygląd
Modrowronka lazurowa należy do rodziny krukowate (Corvidae). Jest nieco większa od sójki zwyczajnej (Garrulus glandarius). Największy ptak z rodziny krukowatych w Ameryce Południowej. Sylwetka jest krępa. Głowa jest dosyć duża. Tęczówka oczna jest ciemnobrązowa. Dziób jest mocny, stożkowaty. Głowa, gardło i górna część piersi są czarne. Reszta ciała jest intensywnie niebieskawa. Ogon jest długi. Dziób i nogi są czarne. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego, choć samice są nieco mniejsze od samców. Gatunkiem podobnym jest modrowronka purpurowa (Cyanocorax cyanomelas).
Występowanie
Modrowronka lazurowa występuje na niewielkim obszarze w środkowo-wschodniej Ameryce Południowej. Spotykana jest głównie w południowo-wschodniej Brazylii, ponadto notowana jest w południowo-wschodnich krańcach Paragwaju, północno-wschodnim krańcu Argentyny i na północy Urugwaju. Jest gatunkiem osiadłym.
Biotop
Modrowronka lazurowa zamieszkuje nizinne lasy strefy umiarkowanej południowej. Często zamieszkuje lasy z dominującym drzewem iglastym – araukaria. Spotykana jest do około 1000 m n.p.m. Ptak towarzyski, żyjący w grupach (od 4 do 15 osobników). Jej liczebność maleje. Jest gatunkiem bliskim zagrożenia (kategoria NT na liście IUCN).
Lęgi
Modrowronka lazurowa przystępuje do rozrodu od października do stycznia. Jest monogamiczna. Gnieździ się na drzewie, 10-20 m nad ziemią. Gniazdo w kształcie miseczki, zbudowane jest z gałązek i wyścielone jest włóknami roślinnymi. Samica składa od 2 do 4 jaj. Oboje rodzice zajmują się młodymi. Ponadto poza parą rodzicielską opiekę nad potomstwem pełni także starsze rodzeństwo.
Pokarm
Modrowronka lazurowa jest ptakiem wszystkożernym. Żywi się pokarmem roślinnym (nasionami, jagodami, owocami), bezkręgowcami (owadami) oraz drobnymi kręgowcami.