Mysz domowa (Mus musculus domesticus)

Wygląd

Mysz domowa posiada smukłe ciało pokryte sierścią, która na grzbiecie jest szaroczarna, zaś nieco jaśniejsza po stronie brzusznej. Uszy, zaokrąglone na końcach, są dosyć duże w stosunku do rozmiarów całej głowy. Masa ciała tych małych gryzoni wynosić może do 25 g. Długość ciała osiąga 9 cm.

Występowanie

Mysz domowa to najbardziej rozpowszechniony gatunek gryzoni na świecie. Można ją spotkać w zasadzie wszędzie, poza Antarktydą. Wpływ na to ma zdolność przystosowywania się myszy domowej do różnych warunków środowiskowych. Mysz domowa określana jest mianem zwierzęcia synantropijnego, to znaczy, że jej występowanie jest ściśle związane z obecnością osad ludzkich. Poza terenami zamieszkałymi przez człowieka można czasem spotkać ją na obrzeżach lasów i pól. Zwierzęta te kopią podziemne nory, jednak zdarza się, że zajmują legowiska w szczelinach skalnych czy korzeniach drzew, zamieszkałe wcześniej przez inne gryzonie.

Tryb życia

Mysz domowa jest niezbyt chcianą, ale wierną towarzyszką człowieka, który od wielu wieków stara się ją tępić, bez wyraźnych rezultatów. Jest zwierzęciem płochliwym i być może to właśnie ta cecha zapewniła jej tak szeroki zakres występowania w dzisiejszym świecie. Mysz domowa aktywna jest przez całą dobę, szczególnie gdy mieszka w pomieszczeniach nieoświetlonych i rzadko uczęszczanych. W innym wypadku, żeruje głównie nocą. Potrafi skakać i pływać. Gniazda budowane przez nią mogą mieć dwojakie przeznaczenie: jedne służą jako codzienne legowisko, drugie budowane są z myślą o wychowaniu potomstwa. Te małe gryzonie są niezwykle kreatywne przy budowaniu swoich gniazd, wykorzystują bowiem wszystkie dostępne wokół materiały, jak np. papier, sznurki, włóczki, ale także bardziej naturalne budulce, jak liście. Myszy domowe żyją w grupach rodzinnych o ustalonej hierarchii, na czele której stoi dorosły samiec. Są to zwierzęta terytorialne, które znakują teren i bronią go przed intruzami. Naturalnymi wrogami myszy domowej są drapieżniki takie jak łasica, kuna, kot a także płomykówka czy bocian. Co ciekawe, człowiek także jest wrogiem myszy domowej, mimo iż dostarcza jej najwięcej pożywienia.

Odżywianie

Gdy nadchodzi wiosna, mysz domowa żeruje głównie na polach. Wtedy dostępny pokarm jest bardzo różnorodny – od nasion roślin do drobnych bezkręgowców, takich jak gąsienice i chrząszcze. Nie robi zapasów na zimę, ale korzysta z ziaren zbóż, które zgromadził człowiek.

Rozmnażanie i rozwój

Samica myszy domowej wchodzi w stan rui od kwietnia do października. Potrafi wydać na świat nawet 10 miotów rocznie, najczęściej jednak jest ich około 5 w ciągu roku. Ciąża trwa 21 dni. Samica rodzi 4-8 nagich i ślepych młodych. Po 2 tygodniach życia małe myszki domowe otwierają oczy, zaś po 3 tygodniach przestają ssać mleko od matki. W wieku 1 miesiąca życia są już dojrzałe i gotowe do rozrodu. W stanie dzikim dożywają do 1,5 roku. Myszy domowe hodowlane dożywają nawet 4 lat.