Nocek orzęsiony (Myotis emarginatus)

Wygląd

Średniej wielkości  nietoperz. Uszy brązowe, z charakterystycznym prostokątnym wcięciem. Pysk jasnoszary. Sierść dosyć długa. Ubarwienie futra po stronie grzbietowej w czerwonobrązowych tonacjach. Spód ciała jest nieco jaśniejszy, szarobrązowy. Skrzydła szerokie, brązowawe. U osobników młodych sierści barwy szarej, pysk nieco ciemniejszy. Dymorfizm płciowy oznacza się w drugorzędowych cechach płciowych, widocznych tylko przy schwytaniu.

Występowanie

Występuje w południowej Europie, północną granicę zasięgu stanowi północna Francja, Belgia, południowe Niemcy, południowa Polska i północna Rumunia. Zamieszkuje także północno-zachodnią Afrykę (Maroko, Algierię i Tunezję) oraz Bliski Wschód, Kaukaz, Iran, Turkmenistan, Uzbekistan i Tadżykistan.

Tryb życia

Zwierzę o aktywności nocnej. Związany jest z lasami liściastymi występującymi w cieplejszym klimacie. Zamieszkuje lasy, parki, ogrody, sady. Często przebywa na terenach, na których hodowane jest bydło lub owce – chętnie poluje na muchy. W lecie zasiedla strychy kościołów, domów, stodoły. Zimuje w kryjówkach podziemnych (w piwnicach, jaskiniach, sztolniach). Samice tworzą kolonie rozrodcze (od kilkudziesięciu do kilkuset osobników). Hibernacja może trwać do kwietnia. W głównej mierze jest osiadły. Dożywa maksymalnie do 18 lat. W Polsce objęty ochroną ścisłą. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).

Odżywianie

W diecie nietoperza znaleźć można pajęczaki, owady (muchówki, motyle, chrząszcze). Pokarm zbiera z liści, sufitu oraz chwyta w locie.

Rozmnażanie i rozwój

Do rozrodu przystępuje raz w roku. Gody rozpoczynają się sierpniu, m.in. w jaskiniach. W tym okresie samice są zaplemnione. Zapłodnienie następuje dopiero po wybudzeniu ze snu zimowego. Między czerwcem a lipcem samica rodzi jedno młode. Po około miesiącu młode staje się samodzielne. Ssak ten dojrzałość płciową może osiągnąć już w pierwszym roku życia, z reguły jednak do rozrodu przystępuje rok później.