Ocelot wielki (Leopardus pardalis)

Wygląd

Ocelot wielki należy do rodziny kotowate (Felidae). Oczy są stosunkowo duże. Uszy są dosyć krótkie i zaokrąglane. Ubarwienie sierści jest szarawe, żółtawe bądź brązowawe. Strona brzuszna jest biaława. Ciało pokryte jest ciemnymi pasami, cętkami i pręgami. Ogon pokryty jest ciemnymi pierścieniami. Samce są większe od samic. Gatunkiem podobnym jest ocelot nadrzewny (Leopardus wiedii).

Występowanie

Zasięg występowania ocelota wielkiego rozciąga się od południowych skrajów Stanów Zjednoczonych (południowa Arizona, pojedyncze stwierdzenia w Teksasie), przez Amerykę Środkową po Brazylię, Paragwaj, Urugwaj i północną Argentynę. Ocelot wielki nie był notowany w Chile.

Tryb życia

Ocelot wielki występuje w różnorodnych siedliskach: lasach tropikalnych, namorzynach, gęstych sawannach, zaroślach i na bagnach. Spotykany jest tylko tam, gdzie roślinność jest bujna i gęsta. Unika obszarów otwartych. Zwykle występuje do 1200 m n.p.m. sporadycznie do 3000 m n.p.m. Prowadzi nocny tryb życia, ale może być aktywny także w ciągu dnia. Po za okresem rozrodczym żyje samotnie. Jest gatunkiem terytorialnym. Ocelot wielki wpisany jest do konwencji CITES (załącznik I). Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC). Jego liczebność maleje. Głównym zagrożeniem jest utrata i degradacja siedlisk, ponadto zagraża mu nielegalny handel i kłusownictwo (dla futra, w odwecie za zabijanie drobiu).

Odżywianie

Ocelot wielki jest mięsożerny. W głównej mierzę żywi się kręgowcami (ssakami, ptakami, gadami i rybami) oraz bezkręgowcami (skorupiakami). Na swoje ofiary poluje z ziemi i na drzewie.

Rozmnażanie i rozwój

Ocelot wielki przystępuje do rozrodu od października do stycznia. Ciąża trwa 79-85 dni. Samica rodzi 1-4 młode. Młode przychodzą na świat w norach. Po urodzeniu ważą około 200 g. Kocięta otwierają oczy po dwóch tygodniach. Po roku stają się niezależnie. Ocelot wielki osiąga dojrzałość płciową po drugim roku życia. Żyje do 20 lat.