Pigmejka (Callithrix pygmaea)

Wygląd

Pigmejka jest najmniejszą z małp szerokonosych (Platyrrhini). Długość jej ciała to ok. 15 cm, długość ogona sięga 22 cm, a waga waha się w granicach 85 -140 g. Pigmejka ma wysmukłe ciało i długi, niechwytny ogon. Oczy są duże, twarz i uszy nagie, ale ukryte wśród długich włosów. Wszystkie palce są zakończone pazurami, jedynie paluch ma płaski paznokieć. Sierść jest delikatna i jedwabista, szarobrunatna z domieszką barwy niebieskawozielonej. Spód ciała ma kolor żółtopomarańczowy. Na ogonie widać brunatne pierścienie.

Występowanie

Pigmejka zamieszkuje wilgotne lasy równikowe dorzecza Amazonki na terenie Ekwadoru, Peru i zachodniej Brazylii. Jest gatunkiem o niskim stopniu zagrożenia, lokalnie pospolitym.

Tryb życia

Pigmejka żyje zarówno w niższych, jak i wyższych partiach lasu. Prowadzi nadrzewny tryb życia, poruszając się wśród gałęzi na czterech kończynach. Z drzewa na drzewo przemieszcza się skokami, ale nie jest przy tym tak zwinna i szybka jak podczas biegania po gałęziach i wspinania się. Jest aktywna w dzień, noce przesypia w dziuplach, ptasich gniazdach lub rozwidleniach konarów. Żyje w grupach rodzinnych, których członkowie porozumiewają się wysokim trelem.

Odżywianie

Główny pokarm pigmejki stanowią owady. Zjada także inne, drobne kręgowce (ptaki i ich jaja) oraz owoce. Ulubionymi jej przysmakami są sok i żywica drzew, do których się dostaje wygryzając w korze dziury.

Rozmnażanie i rozwój

Życie społeczne w naturze i biologia rozrodu pigmejki nie są dobrze zbadane, a w niewoli gatunek ten rzadko się rozmnaża. Wiadomo, że ciąża trwa ok. 4 miesięcy, samica rodzi zwykle 2 (1-3) młodych, które przez 6 tygodni pozostają przyczepione do jej futra. Przez 6 -8 tygodni są karmione mlekiem matki. Chociaż pełną wielkość i sprawność osiągają w wieku 6 miesięcy, płciowo dojrzewają znacznie później.