Różanka pospolita (Rhodeus sericeus)

Występowanie

Różanka pospolita występuje na dwóch izolowanych areałach. Na zachodzie Azji zamieszkuje głównie dorzecza rzeki Żółtej i Jangcy w Chinach oraz Półwysep Koreański. Drugi obszar występowania obejmuje rzeki Europy zachodniej od Pirenejów, na północ od Alp, po zlewisko Morza Czarnego oraz Morza Kaspijskiego.

Budowa zewnętrzna

Głowa u różanki pospolitej jest stosunkowo mała. Otwór gębowy mały, końcowy. Zęby gardłowe jednoszeregowe. Ciało dwubocznie spłaszczone. Barwa ciała zmienna. Grzbiet ciemno lub zielono szary. Boki ciało niebiesko srebrzyste. Wzdłuż boków biegnie zielono niebieska smuga. Linia boczna niepełna. Łuska pokrywająca ciało cykloidalna. Płetwy jasnoszare, o pomarańczowym zabarwieniu. Płetwa grzbietowa delikatnie zaokrąglona. Płetwa ogonowa umiejscowiona na wąskim trzonie, wcięta. W okresie godowym występuje wyraźny dymorfizm płciowy. W tym czasie samce są fioletowoczerwono ubarwione, a na ich głowie występuje wysypka perłowa. Płetwy grzbietowa oraz odbytowa stają się czerwonawe z czarną obwódką. Smuga zmienia odcień i staje się na szmaragdowo zielona. U samic pojawia się długie pokładełko.

Biologia

Różanka pospolita spotykana jest w wodach wolno płynących lub stojących: jeziorach, stawach, kanałach starorzeczach, zbiornikach sztucznych. Preferuje zbiorniki z brzegami porośniętymi roślinnością i o mulistym dnie. Aktywna w ciągu dnia. Do rozrodu przystępuje od kwietnia do lipca. Jest rybą ostrakofilną. Samica za pomocą pokładełka składa jaja (od 10 do 20) do jamy skrzelowej małża, następnie samiec wydala mlecz nad syfonem wpustowym. Zapłodnienie jaj odbywa się w małży (szczeżui bądź skójki). Wylęg następuje po dwóch tygodniach. Narybek po rozwinięciu się (przy osiągnięciu od 7 do 11 mm), opuszcza gospodarza. Dojrzałość płciową osiąga w drugim roku życia. Żywi się glonami, detrytusem oraz drobnymi bezkręgowcami. Żyje do 5 lat. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).