Samogłów (Mola mola)

Występowanie

Samogłów spotykany jest w wodach oceanicznych niemal na całym świecie. Najliczniejsze populacje tej ryby zamieszkują wody w klimacie tropikalnym i podzwrotnikowym. Rzadziej spotykany jest w klimacie umiarkowanym – głównie w miesiącach o najwyższych temperaturach na danej półkuli. Prawdopodobnie odbywa wędrówki sezonowe.

Budowa zewnętrzna

Samogłów należy do rzędu rozdymkokształtne (Tetraodontiformes). Jest jednym z trzech gatunków reprezentujących rodzaj Mola. Ryba charakterystyczna, trudno do pomylenia. Polska nazwa bardzo dobrze oddaje jej wygląd. Ciało jest bezłuskie, owalne, wysokie i silnie dwubocznie spłaszczone. Barwa ciała brązowa, szara lub biała. Strona grzbietowa jest ciemniejsza od brzusznej. Skóra jest gruba. Otwór gębowy mały. Płetwa grzbietowa wysoka. Płetwy brzuszne nie występują. Płetwy piersiowe są małe. Płetwa ogonowa zredukowana. Płetwa odbytowa jest prawie lustrzanym odbiciem płetwy grzbietowej. Samice są większe od samców.

Biologia

Samogłów zamieszkuje głębokie wody szelfu oceanicznego, często w pobliżu granicy wód bardzo głębokich. Spotykany jest na głębokościach od 30 do prawie 500 m. Zwykle zamieszkuje wody otwarte, rzadziej przebywa na obszarze głębokich raf i podwodnych zarośli wodorostów. Zdarza się jej pływać bokiem przy powierzchni. Reguluje w ten sposób temperaturę ciała, dodatkowo zostaje oczyszczona z pasożytów przez ptaki. Prowadzi zwykle samotny tryb życia. Ryba jajorodna. Samica składa jednorazowo do 300 mln ziaren ikry, co czyni ją jedną z najbardziej płodnych ryb. Larwa po wyklucia mierzy 2 mm. Dojrzałość płciową osiąga między 5 a 7 rokiem życia. Żywi się bezkręgowcami (m.in. mięczakami, skorupiakami), a także kręgowcami (innymi drobnymi rybami i ich larwami). Żyje do 23 lat.