Świstunka żółtawa (Abrornis inornatus)

Wygląd

Świstunka żółtawa należy do rodziny świstunki (Phylloscopidae). Jest niewielkim ptakiem, wielkości strzyżyka (Troglodytes troglodytes). Wierzch jest szarozielony. Spód ciała brudnobiały. Nogi są brązowawe. Brew jest długa, jasnożółta. Pasek oczny ciemny. Tęczówka oczna jest ciemnobrązowa. Dziób niewielki, czarniawy z żółtą podstawą. Gardło białawe. Obie płcie są do siebie podobne.

Występowanie

Świstunka żółtawa zamieszkuje daleki wschód, jej najdalej na zachodzie wysunięte stanowiska znajdują się w okolicach Uralu. Występuje na Syberii po wschodnie krańce Rosji, w Mongolii i północnych Chinach. Jest ptakiem wędrownym. Zimę spędza w południowej i południowo-wschodniej Azji: głównie na półwyspie Indyjskim, Indochińskim i na Tajwanie. Bywa sporadycznie notowana w Polsce.

Biotop

Świstunka żółtawa występuje w różnorodnych siedliskach leśnych górskich i nizinnych. W okresie lęgowym zamieszkuje lasy mieszane i iglaste tajgi oraz zadrzewienia i zakrzaczenia. Lato spędza w lasach tropikalnych i monsunowych. Preferuje obszary gęsto porośnięte roślinnością. Tworzy stada mieszane z innymi gatunkami. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC).

Lęgi

Świstunka żółtawa przystępuje do jednego lęgu w roku. Rozród odbywa się od czerwca do sierpnia. Zakłada gniazdo u podstawy drzewa, między korzeniami lub pod krzewem. Gniazdo zbudowane jest z traw, włókien roślinnych, mchu oraz sierści. Samica składa od 2 do 4 jaja. Inkubacja trwa od 11 do 14 dni. Młode opierzają się po około dwóch tygodniach.

Pokarm

Świstunka żółtawa jest w głównej mierze owadożerna. Żywi się bezkręgowcami (owadami, ich larwami, pajęczakami, skorupiakami, mięczakami), swoją dietę uzupełnia nasionami. Pokarm zdobywa w locie i zbiera z roślinności. Poluje sama, w parach lub w grupach.