Lwie paszcze kwiaty – sadzenie, uprawa i pielęgnacja lwich paszczy

Lwie paszcze to nazwa sympatyczna i bardzo trafna, ale potoczna. Tak naprawdę kryją się za nimi wyżliny większe, a po łacinie Antirrhinum majus. Należące do rodziny babkowatych kwiaty żyją co prawda zaledwie przez jeden sezon, ale zachwycają imponującym wyglądem, osiągając nawet do 100 cm wysokości. Popularne wśród ogrodników na całym świecie przed wiekami lwie paszcze były najprawdopodobniej dzikimi mieszkańcami łąk Hiszpanii i Włoch.

1. Lwie paszcze - wymagania glebowe
2. Sadzenie i uprawa lwiej paszczy
3. Podlewanie i nawożenie lwiej paszczy
4. Rozmnażanie lwiej paszczy
5. Ochrona lwiej paszczy
6. Lwie paszcze w domu i ogrodzie
7. Ciekawe odmiany lwich paszczy

Czemu lwia paszcza? Charakterystyczny dwudzielny kształt kwiatu musiał kiedyś komuś skojarzyć się afrykańskim drapieżnikiem. Ale to nie jedyne skojarzenie. Wspomniana już łacińska nazwa pochodzi od greckiego określenia pyska, podczas gdy w języku angielskim kwiaty są znane jako „kłapiące smoki” („Snapdragons”).

Zdaniem naukowców w pierwotnej postaci genetycznej lwie paszcze były białe oraz fioletowe, ale dziś, dzięki kreatywności hodowców, występują w tęczowej niemal gamie. Pierwszym śmiałkiem, który pokusił się o „mieszanie” kolorów był sam Mendel, który na lwich paszczach studiował mechanizm przekazywania alleli między pokoleniami.

Same kwiaty zebrane w gęste grona na szczycie łodygi mogą kojarzyć się z malwami, choć są zwykle niższe i pełniejsze. Jedna roślina potrafi przy tym rozkrzewić się na wiele łodyg, przyjmując postać gęstej kępy, która doskonale wypełnia puste miejsca na zagonie. Sporej wielkości lancetowate liście rozrastają się w czterech kierunkach, tworząc dość atrakcyjną strukturę.

Z lwimi paszczami wiąże się również dość bogata symbolika – starożytni Grecy i Rzymianie stosowali je jako ochronę przed złymi mocami, a w średniowieczu sadzono je nawet przy bramach zamków jako magiczną straż. W epoce wiktoriańskiej natomiast bukiet z lwich paszcz symbolizował spodziewane zaręczyny.

Lwie paszcze - wymagania glebowe

Lwie paszcze to klasyczne kwiaty słońca. Idealnie powodzi się im na zagonach, gdzie światło zagwarantowane jest przez sześć godzin dziennie, ale bez problemu mogą znieść także częściowe zacienienie. Potrzebują natomiast wilgotnej i żyznej gleby o wysokim poziomie przepuszczalności. Jej odczyn może być przy tym lekko kwaśny lub naturalny. Stąd do zagonu przygotowanego dla lwich paszcz dobrze jest domieszać trochę piasku, trochę naturalnego kompostu oraz torfu. Taka mieszanka powinna zapewnić uprawie sukces.

Sadzenie i uprawa lwiej paszczy

Jako rośliny nieznoszące nawet małego mrozu, lwie paszcze nadają się do wysiewu po tzw. „zimnych ogrodnikach”, czyli w drugiej połowie maja. Niecierpliwi mogą jednak przyśpieszyć kwitnienie, wysiewając nasiona w domu już w połowie marca. Okres oczekiwania na pierwsze kwiaty jest niestety dość długi i trwa nawet trzy miesiące.

Nasiona wysiewa się na powierzchnię gleby, lekko dociskając, ale nie pokrywając ich ziemią. Zalecane odstępy pomiędzy poszczególnymi roślinami to 15 – 40 cm w zależności od spodziewanej wysokości danej odmiany. Niektórzy sieją od razu w zalecanej gęstości, inni pikują potem młode roślinki – oba sposoby są równie dobre. Wysadzając lwie paszcze z domu do ogrodu warto je wcześniej zahartować – tzn. wystawiać kilka dni z rzędu na zewnątrz na kilka godzin.

Kto marzy o lwiej paszczy krzewiastego pokroju, powinien delikatnie podciąć same końcówki łodyg rośliny, gdy osiągną one kilkanaście centymetrów wysokości – pomaga to zagęścić strukturę. Dalsza pielęgnacja wyżlinów ogranicza się od usuwania przekwitłych kwiatów, regularnego odchwaszczania zagonu oraz ewentualnego montowania podpórek wyższym odmianom.

Podlewanie i nawożenie lwiej paszczy

Lwie paszcze zdecydowanie lubią wodę. Przez pierwsze tygodnie po zasadzeniu należy je podlewać dość intensywnie, tak aby ziemia wokół była cały czas wilgotna. Gdy rośliny się wzmocnią starczy im podlewanie raz na tydzień, jeśli nie pada. Kwiaty uprawiane w doniczkach potrzebują podlewania nawet dwa razy w tygodniu. Rośliny należy przy tym podlewać tuż przy ziemi – jeśli spryskujemy liście, należy to robić rano, aby woda miała szansę wyschnąć przed wieczorem. Intensywniejsze podlewanie w czasie gorącego lata przedłuża znacząco okres kwitnienia!

Lwiom paszczom nawóz nie jest potrzebny przy sadzeniu. Warto natomiast dosypać im nieco wolno rozpuszczalnego granulowanego nawozu tuż przed rozpoczęciem kwitnienia. Lepiej jednak stosować mniejsze dawki i uważać, aby nawóz nie przyszedł do styku z samą tkanką rośliny – może ją spalić. W przypadku, gdy kwitnienie jest ubogie, eksperci polecają drastycznie ściąć rośliny, podsypać większą dawkę nawozu uniwersalnego, a następnie obficie podlać zagon.

Rozmnażanie lwiej paszczy

Jako klasyczne roślin jednoroczne lwie paszcze można rozmnażać wyłącznie przez zachowanie nasion. W tym celu należy pozwolić kilku kwiatom dojrzeć i zwiędnąć całkowicie na roślinie. Następnie odcinamy całą łodygę i wkładamy do torebki papierowej. Potrząsając energicznie sprawimy, że dojrzałe brązowe nasiona wysypią się i będzie można je odseparować od reszty kwiatu. Nasiona przetrzymywać należy w suchym chłodnym miejscu i wysiać na przyszłą wiosnę.

Ochrona lwiej paszczy

Wyżliny często padają ofiarą mszyc – doświadczeni ogrodnicy polecają, aby rośliny bacznie obserwować pod tym kątem, gdyż wczesna reakcja pozwala wyeliminować problem za pomocą najmniej toksycznych rozwiązań. Dobrą prewencją przeciw mszycom jest unikanie nadmiernego nawożenia oraz podlewanie roślin wyłącznie u nasady.

Nadmiar wilgoci na liściach może również prowokować pojawienie się rdzy – dobrze zapobiegają jej opryski na bazie miedzi lub siarki, a także sadzenie kwiatów w należytych odstępach. Wyraźnie zainfekowane części roślin należy usunąć i zniszczyć. Wilgoć sprzyja także pojawianiu się mączniaka na liściach wyżlinów – postępowanie jest wówczas podobne.

Niestety, lwie paszcze mogą też zostać zarażone chorobami wirusowymi roznoszonymi przez owady. Temu trudno jest zaradzić inaczej niż poprzez regularną dbałość o cały ogród, a przy oznakach choroby należy jak najszybciej zlikwidować całą uprawę, aby uniemożliwić dalsze rozprzestrzenianie się mikrobów.

Lwie paszcze w domu i ogrodzie

Lwia paszcza to kwiat bardzo zdobny i wszechstronny. W zależności od wysokości (wyróżniamy odmiany karłowate, średnie i wysokie) znajduje zastosowanie w różnych strefach ogródka. Przyjemny, lekko cytrusowy zapach sprawia, że chętnie uprawiamy je także w donicach na tarasie lub balkonie.

Generalnie lwie paszcze sadzi się w skupiskach – barwnych wysepkach po kilka lub jako szpaler odgraniczający np. trawnik od zagonu. Średnie i wyższe odmiany z uwagi na późniejsze kwitnienie stanowią doskonałą zasłonę dla przekwitłych tulipanów czy innych wiosennych kwiatów. Na zagonie poleca się łączyć je z brunnerami, hostami i serduszkami okazałymi, a także innymi jednorocznymi kwiatami letnimi.

Jednym z ważniejszych motywów do uprawiania lwich paszcz jest także możliwość cięcia kwiatów, które w wazonach prezentują się imponująco i potrafią przetrwać nawet dwa tygodnie! Nie trzeba przy tym robić tego z ciężkimi sercem, bowiem każde cięcie tylko pobudza roślinę do dalszego kwitnienia.

Ciekawe odmiany lwich paszczy

Decyzja o zakupie nasion lwiej paszczy wiąże się oczywiście z wyborem konkretnych odmian. W wielu sklepach ogrodniczych kuszą mieszanki typu mix, popularne zwłaszcza wśród średnich wyżlinów (Antirrhinum majus nanum), które faktycznie dają wspaniałe efekty estetyczne. Poszukując wyższych odmian warto zainteresować się odmianami „Jan” o pięknej ciemnoczerwonej barwie, „Samuraj” w kolorze różu czy żółtym „Kanarienvogel”. Godne uwagi są również okazy o bardziej oryginalnej budowie, np. zwisających pędach lub podwójnych kwiatach, jak w przypadku „Madame Butterfly F1”. Wśród najniższych, karłowatych odmian polecane są przede wszystkim serie „Royal Carpet” oraz „Floral Carpet”.

Bez względu na ostateczny wybór, lwim paszczom warto dać w ogrodzie nieco wolnej przestrzeni. Są to naprawdę okazałe letnie kwiaty, które z łatwością wypełnią niejeden zagon.

Bibliografia

1. Becca Badgett; “Planting Snapdragons In The Garden: How To Grow Snapdragons”; data dostępu: 2019-05-03
2. Deborah Harding ; “The history of Snapdragons”; data dostępu: 2019-05-03
3. Marie Iannotti; “Snapdragon Plant Profile”; data dostępu:
4. E. Vinje; “Snapdragon”; data dostępu: