Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
Sinoblaszek trujący (Chlorophyllum molybdites)
Nazywana/y także: czubajka zielonawa, sinoblaszek zielonawy

Spis treści
Wstęp
Sinoblaszek trujący, to silnie trujący grzyb. Jest gatunkiem wytwarzającym substancje toksyczne. Należy do rodziny pieczarkowatych. Bywa mylony z jadalnymi gatunkami z tej rodziny tj: czubajką kanią, czubajką czerwieniejącą.
Występowanie
Sinoblaszek trujący może występować samotnie jak i skupiskowo. Spotykany na łąkach, trawnikach, polach uprawnych oraz otwartych terenach leśnych. Występuje głównie we wschodniej części Ameryki Północnej. Spotykany również w Afryce Środkowej, Ameryce Środkowej, Brazylii czy Filipinach. Stosunkowo niedawno rozpowszechniony także w Australii. Lubi tereny wilgotne i nasłonecznione.
Sezon
Sinoblaszek trujący pojawia się już w kwietniu i występuje do listopada.
Wygląd
Kapelusz sinoblaszka trującego ma wielkość 10-22 cm. Im starszy tym staje się bardziej płaski i przybiera odcień brązowy. Osobniki młodociane są koloru białego, kremowego. Skórka owocników u grzybów dojrzewających pęka tworząc odstające brązowawe łuski. Owocniki są częścią grzyba o największym stężeniu substancji niepożądanych.
Blaszki u młodych grzybów są koloru białego, bardzo przypominają wtedy czubajkę czerwieniejącą. Wraz z wiekiem gdy zarodniki zaczynają dojrzewać, stają się coraz bardziej zielonkawe aż do brązowo-zielonego odcienia. Blaszki są nieprzyrośnięte do trzonu lub tylko w górnej części, rozmieszczone gęsto obok siebie.
Trzon osiąga niekiedy nawet powyżej 20 cm wysokości i do 3 cm szerokości. U młodych okazów pojawia się odcień biało-kremowy, z wiekiem staję się coraz bardziej brązowy. Trzon w dolnej części ulega lekkiemu rozszerzeniu. Pierścień wokół trzonu jest ruchomy. Także wraz z długością wegetacji staje się ciemniejszy.
Miąższ biały, bardzo rzadko zabarwia się przy przekrojeniu kapelusza na kolor czerwonawy. Zapach i smak jest mało wyrazisty i może przypominać smak typowo „grzybowy”. U młodych grzybów miąższ jest twardy, starsze grzyby mają miąższ bardziej miękki.
Zarodniki sinoblaszka trującego są gładkie, szaro-zielone, co pozwala odróżnić ten gatunek od innych gatunków, które są jadalne. Ta cecha jest bardzo przydatna przy identyfikacji niektórych gatunków z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae).
Właściwości
Niektóre substancje wyizolowane z sinoblaszka trującego wykazują właściwości cytotoksyczne względem komórek nowotworowych żołądka.
Zastosowanie
Sinoblaszek trujący, to grzyb trujący, więc nie ma żadnego zastosowanie. Spożycie sinoblaszka trującego powoduje silne zatrucia u ludzi i zwierząt. Towarzyszące objawy to m.in biegunka, wymioty, nudności, bóle brzucha. Symptomy zatrucia nie pojawiają się u wszystkich. Zależy to od predyspozycji osobniczych (ilość produkowanych enzymów, pH w organizmie itp.) Białko zawarte w grzybach o właściwościach niepożądanych ulega denaturacji w wysokiej temperaturze. Z tego powodu ugotowane grzyby zawierają mniejszą ilość substancji toksycznych.
Dzisiaj, nad polskim morzem, w lasku sosnowym trafiłam na sinoblaszka trującego….kilkanaście owocniców, od całkiem maleńkich do starych, rosnących gęsto w okręgu wokół drzewa, na pierwszy rzut oka bardzo przypomina kanię… w starych osobnikach blaszki wyraźnie zielonkawe…pierwszy raz w życiu spotkałam takiego grzyba więc zaczęłam szukać w internecie informacji i trafiłam na tą stronę.
Dobra strona. Pokazuje grzyba od spodu co uwidacznia różnicę z jadalnymi