Największa pszczoła na świecie znaleziona w Indonezji

Jest tak długa jak kciuk dorosłego człowieka, ma potężne szczęki i jest czterokrotnie większa od pszczoły miodnej ‒ naukowcy znaleźli na indonezyjskiej wyspie gigantyczną pszczołę Wallace’a.

Gigantyczna pszczoła Wallace’a (Megachile Pluto) góruje nad europejskimi pszczołami  ‒ samica może mieć nawet 4 cm długości. Stała się znana nauce w 1858 roku, kiedy brytyjski przyrodnik Alfred Russel Wallace odkrył ją na tropikalnej indonezyjskiej wyspie Bacan. Opisał wtedy pszczołę jako „dużego, czarnego owada podobnego do osy, z ogromnymi szczękami podobnymi do jelonka”. Jeszcze w 1981 r. naukowcom udało się znaleźć kilka okazów, ale od tego czasu słuch o pszczole zaginął.

Zmieniło się to w styczniu br., kiedy to zespół północnoamerykańskich i australijskich biologów podążył śladami Wallace’a w drodze przez Indonezję, próbując odnaleźć i sfotografować gigantycznego owada. W dniu 25 stycznia znaleźli pojedynczą samicę (Megachile pluto), żyjącą w gnieździe termitów na drzewie, na wysokości dwóch metrów nad ziemią.

„To było absolutnie zapierające dech w piersiach ujrzenie tego „latającego buldoga”, którego już nie byliśmy pewni, że istnieje” ‒  powiedział Clay Bolt, fotograf, który uzyskał pierwsze obrazy żywego gatunku. „Zobaczyć, jak piękny i duży jest gatunek, słyszeć odgłos wielkich gigantycznych skrzydeł migoczących w słońcu, gdy przelatywał nad moją głową ‒ to było po prostu niesamowite”.

Pomimo swojej wielkości, pszczoła przez wiele lat pozostała nieuchwytna, prawie nic nie wiadomo o sekretnym cyklu życiowym samicy, polegającym na wykonywaniu żywicznych gniazd wewnątrz nadrzewnych kopców termitów.

Odkrycie na indonezyjskich wyspach zwanych Północnymi Molukami, budzi nadzieje, że lasy tego regionu nadal są pełne najrzadszych i najbardziej poszukiwanych owadów na świecie. Niestety postępująca w Indonezji deforestacja sprawia, że naturalne środowisko pszczół kurczy się ‒ a wraz z nim szanse na zobaczenie tego niezwykłego owada.