Miodowód duży (Indicator indicator)

Wygląd

Miodowód duży należy do rodziny miodowody (Indicatoridae) oraz do rzędu dzięciołowe (Piciformes). Wierzch ciała jest szaro oliwkowy bądź brązowy. Spód ciała jest jasny. Nogi są ciemnoszare i krótkie. Tęczówka oczna jest ciemnobrązowa. Dziób jest krótki, różowawy (samce) lub ciemny (samice). Pokrywy uszne są białawe. Podbródek i gardło są czarne. U osobników młodocianych gardło oraz pierś są żółtawe, a dziób jest ciemny.

Występowanie

Miodowód duży występuje na obszarze niemal całej subsaharyjskiej Afryki. Nie jest spotykany jedynie w rejonie pustyni Kalahari. Ma największy zasięg występowania ze wszystkich miodowodów.

Biotop

Miodowód duży zamieszkuje bardzo różnorodne siedliska. Preferuje głównie obszary otwarte, sawanny niewielką ilością drzew, skraje lasów i doliny rzeczne. Unika pustyń i innych obszarów ubogich w pożywienie. Spotykany do 3000 m n.p.m. Prowadzi dzienny tryb życia. Żyje samotnie. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC).

Lęgi

Miodowód duży jest pasożytem lęgowym, pasożytuje na wielu (około 40) różnych gatunkach ptaków (dudkach, żołnach, jaskółkowatych, itd.). Rozród odbywa się od września do października. Samica składa od 4 do 8 jaj do różnych gniazd, niszcząc przy tym jaja gospodarza. Może złożyć do 20 jaj w sezonie. Czas inkubacji jaj wynosi około 18 dni. Pisklęta przebywają w gnieździe przez ponad miesiąc. Dzioby piskląt są haczykowato zakończone, za ich pomocą pisklę miodowoda dużego atakuje pisklęta gospodarza. Miodowód duży osiąga dojrzałość płciową w pierwszym roku życia.

Pokarm

Miodowód duży żywi się porzuconymi oraz obrabowanymi gniazdami dzikich pszczół. W jego diecie znaleźć można bezkręgowce (owady i ich jaja oraz larwy), a także wosk pszczeli.