Nocek Brandta (Myotis brandtii)

Wygląd

Nocek Brandta należy do rzędu nietoperze (Chiroptera). Jest małym nietoperzem, jednym z najmniejszych w naszym kraju. Posiada długie uszy. Futro jasnobrązowe, ze złotobrązowymi końcówkami. Spód ciała jest jaśniejszy, jasnoszary. Skóra jest brązowa. Nozdrza szerokie, o sercowatym kształcie. Osobniki młodociane różnią się ubarwieniem od dorosłych, początkowo są czarne, z czasem jaśnieją. Dymorfizm płciowy oznacza się w drugorzędowych cechach płciowych (prącie), widocznych tylko przy schwytaniu. Gatunkiem bardzo podobny, trudnym do rozróżnienia jest między innymi nocek wąsatek (Myotis mystacinus).

Występowanie

Zasięg występowania nocka Brandta obejmuje znaczny obszar Eurazji od Anglii i wschodniej Francji na zachodzie po centralną Azję na wschodzie. Nie znamy szczegółowego zasięgu gatunku. Na południu zamieszkuje wyspowo Bałkany (góry), nieobserwowany w rejonie Morza Śródziemnego.

Tryb życia

Nocek Brandta jest nierozerwalnie związany z lasami i zbiornikami wodnymi. Spotykany w wilgotnych lasach nizinnych, na bagnach lub głębokich górskich wąwozach. W cieplejszych i bardziej suchych obszarach południowej i południowo-zachodniej Europy zamieszkuje niemal wyłącznie górskie lasy. Występuje w lasach liściastych, mieszanych, jak i iglastych. W lecie zasiedla dziuple i szczeliny drzew, oraz skrzynki dla nietoperzy. Ponadto wykorzystuje szczeliny w budynkach. Samice tworzą kolonie rozrodcze (liczące od 20 do 200 osobników). Zimuje w jaskiniach, sztolniach. Hibernuje pojedynczo. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC). W naszym kraju jest objęty ochroną ścisłą.

Odżywianie

Nocek Brandta jest owadożerny. W jego diecie znaleźć można motyle, muchówki. Żywi się także pajęczakami.

Rozmnażanie i rozwój

Samica nocka Brandta rodzi jedno młode. Potomstwo przychodzi na świat między czerwcem a lipcem. Po trzech tygodniach młode podejmują pierwsze loty. Dojrzałość osiągają w drugim roku życia. Nocek Brandta żyje do ponad 20 lat.