Pirania - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ryby Kostnoszkieletowe Promieniopłetwe Kąsaczokształtne Piraniowate Pygocentrus Pirania
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Pirania (Pygocentrus piraya)

Pirania
Spis treści

Występowanie

Pirania występuje jedynie w rzece Sao Francisco znajdującej się we wschodniej Brazylii. W rzece tej, wraz z dopływami tworzy liczną populację.

Budowa zewnętrzna

Pirania jest jedną z największych piranii. Głowa jest duża. Pysk tępo ścięty. Wargi są stosunkowo grube. Oczy duże. Koniec otworu gębowego sięga krawędzi oka. Ciało jest wysokie i silnie bocznie spłaszczone. Barwa ciała zmienna, grzbiet jest ciemno srebrny. Brzuch jest żółtawy lub pomarańczowy. Szczęki są masywne, wyposażone w ostre, trójkątne zęby. Szczęka dolna jest nieco wysunięta przed szczękę górną. Posiada płetwę tłuszczową. Płetwa odbytowa długa, zaczyna się na wysokości końca płetwy grzbietowej. Płetwa ogonowa jest delikatnie wcięta. Brak widocznego dymorfizmu płciowego, choć samice są nieco większe od samców.

Biologia

Pirania zamieszkuje wody słodkie w tropikach. Jest tolerancyjna na stan chemiczny wody. Spotykana jest we wszystkich dostępnych siedliskach na obszarze występowania. W okresie rozrodczym wykazuje terytorializm. Rozród odbywa się w płytszych miejscach o piaszczystym podłożu. Samica składa do kilku tysięcy ziaren ikry do wykopanego płetwami (odbytową i ogonową) dołu. Samica strzeże ikry, a później także narybku. Wylęg następuje po upływie jedenastu do piętnastu dni. Dojrzałość płciową osiąga przy długości ciała 20 cm. Maksymalna długość życia w niewoli wynosi 25 lat, zwykle do 15 lat. Ryba hodowana w akwariach publicznych i poławiana w celach konsumpcyjnych. Gatunek drapieżny. Jest rybą agresywną, żarłoczną, polującą w ławicach. Wszystkożerna, w jej diecie znaleźć można kręgowce (ryby, ssaki), bezkręgowce (skorupiaki, mięczaki, owady), padliną oraz pokarm roślinny (nasiona, owoce i rośliny wodne). Ataki na większe zwierzęta zdarzają się rzadko i dotyczą sytuacji niskiej dostępności pokarmu lub podczas suszy. Może być niebezpieczna dla ludzi, jednakże ataki na ludzi są niepotwierdzone.
4.9/5 - (11 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments